Titel: De wonderbaarlijke vindingrijkheid van Walter Lavender
Auteur: Sophie Chen Keller
Genre: Roman
Uitgeverij: HarperCollins
Publicatiedatum: juni 2018
Aantal bladzijdes: 318
Recensie: Yfke
Auteur
Sophie Chen Keller is geboren in Beijing en getogen in de Verenigde Staten. Ze won meerdere verhalenwedstrijden, voordat ze haar debuutroman De wonderbaarlijke vindingrijkheid van Walter Lavender schreef. Chen Keller weet te verrassen door haar prachtige, lyrische schrijfstijl, haar originele plot en ontroerende thematiek.
Achterflap
Walter Lavender is twaalf, maar hij praat niet. Daarom denken mensen dat hij dom is. Maar hij ziet juist veel meer dan anderen. In zijn ogen dansen de croissantjes en cakejes rond in de bakkerij van zijn moeder. In zijn ogen hebben ook de zwerver op de hoek en de vrouw die lege blikjes verzamelt een verhaal. En wat hij ook ziet: dingen die kwijt zijn. Als hij mensen helpt hun zoekgeraakte spullen te vinden, vindt hij
misschien ook ooit zijn verdwenen vader terug.
Wanneer een belangrijk etalagestuk uit de bakkerij verdwijnt, het enige aandenken aan zijn vader, en het plotseling slecht gaat met de bakkerij, moét hij er wel op uit om zijn moeder te helpen. Met de hulp van een stoet kleurrijke personages en fantasierijke verhalen probeert hij te doen wat onmogelijk lijkt: je eigen stem vinden in een overvolle stad.
Mijn mening
Naar eigen zeggen schreef Sophie Chen Keller dit boek, oorspronkelijk The Luster of Lost Things, als een ode aan de kindertijd, ‘toen de wereld nog mooi en wonderbaarlijk was en we een scherp zicht hadden op de goedheid in onszelf en om ons heen’.
De wereld van de 12-jarige Walter Lavender is een magische wereld – de gebakjes en koekjes in de bakkerij van zijn moeder dansen, springen, snurken, en geen enkele bezoeker van de bakkerij is immuun voor zoetwaren met zoveel ‘levenslust’. De bakkerij is Walters veilige haven – vooral op school heeft hij het niet makkelijk, omdat hij niet goed kan praten. Maar wanneer het boek dat de bakkerij van magie voorziet is verdwenen, verlaat Walter – wiens talent het vinden van verloren dingen is – ondanks zichzelf deze veilige plek om het boek weer terug te brengen waar het hoort.
De verschillende figuren die hij onderweg ontmoet, zijn een ode aan New York City en de vele verschillende mensen die in deze wereldstad wonen. Ook voor hen vindt hij dingen die ze kwijt zijn geraakt, en dat zijn niet altijd materiele zaken. Ondertussen leren ze hem ook veel, over zichzelf en de wereld om hem heen. Dit aspect van het boek is zeker een ode aan de kindertijd en aan verhalen over avontuurlijke ontdekkingsreizen en magische, vreemde plekken.
Walters observatievermogen en zijn soms ronduit poëtische gedachten, die hij regelmatig neerpent in een schrift dat hij altijd bij zich heeft, voelen af en toe wel heel bloemrijk aan voor een beginnende tiener. Heeft hij dit vermogen door zijn voornamelijk stilzwijgende bestaan ontwikkeld? Misschien. Voor mijn gevoel is het overwegend een minpunt:
nooit kun je je echt comfortabel nestelen in de belevingswereld van Walter, omdat je bezig bent je af te vragen hoe je het boek nu eigenlijk moet beleven, als avontuur of als les. De zoektocht naar een balans tussen de naïeve toon versus de meer volwassen klinkende, diepzinnige, zorgt er juist voor dat het naïeve extra naïef klinkt en het volwassene bijna pretentieus.
De wonderbaarlijke vindingrijkheid van Walter Lavender kon me uiteindelijk niet mee krijgen door de schrijfstijl. Toch is het een creatief, origineel verhaal dat New York vanuit een heel nieuw perspectief laat zien.
Wereldbouw: 4,5
Plot: 3,5
Leesplezier: 3
Schrijfstijl: 3,5
Originaliteit: 4,5
Psychologie: 3
Walter Lavender krijgt van mij 3,5 ster.
~Yfke
