Het 
had zo leuk kunnen zijn. De tweede pennenvrucht van Dimitri en mij in een soort babyshower aan de wereld gepresenteerd. Lovende toespraken (denk ik), gezellige onderonsjes (weet ik), veel handtekeningen (hoop ik) in die nieuwe nog kruidig ruikende exemplaren van Penitenza die ik heel voorzichtig moest openvouwen. Om een zwierige handtekening te zetten.
Niet onder veel leesplezier, dat is te afgezaagd. Nee, een persoonlijke boodschap voor al die gewaardeerde mensen die het leuk vonden om naar de presentatie van Penitenza te komen. Een mooie afsluiting van hard werken aan een manuscript, en tevens een nieuw begin.
Ik zou dus signeren, Dimitri niet. Die kan wegens zijn spierziekte niet zo goed een pen hanteren, letterlijk dan. Voor zijn handtekening is er een stempel, want een boek voor signering in de papierla van een printer kunnen leggen, zover reiken onze faciliteiten niet.
Typen gaat bij Dimitri overigens nog goed, al wordt dat voor hem wel steeds zwaarder en ik vrees de dag dat het niet meer gaat lukken, dat zijn woordenstroom droogvalt. En daarbij al zijn grappige filmpjes, gestoorde columns, unieke verteltrant, knap grafisch werk.
Een tijdje voor de verschijningsdatum van Penitenza bespraken we of we een boekpresentatie moesten doen. Uitgever Ellessy was voor en wij zouden het ook heel erg leuk gevonden hebben.
Maar in welke stad? Dimitri kan met zijn rolstoel slechts beperkt reizen. Een bijeenkomst in zijn woonplaats Brugge dan? Mijn naaste familie komt wel naar Brugge, maar voor mijn vrienden is een dagje heen en weer naar België een ander verhaal. Bovendien zit de andere helft van mijn vrienden en kennissenkring in Rome, dat maakt de spoeling sowieso dun.
Ik gok dat we met een beetje goede wil zo’n mannetje of vierenhalf bij elkaar gekregen hadden. Inclusief wijzelf. Voordeel is natuurlijk wel dat we na afloop vet hadden kunnen feestvieren met alle drank en hapjes die overbleven.
Geen boekpresentatie dus. Misschien vinden we in de toekomst nog eens een manier om dit efficiënt toch te doen. Een gemis is het zeker. Er zijn echter alweer andere manuscripten in de maak en hopelijk zit er vanaf nu niet zo’n lange periode tussen onze boeken. Want een beetje haast hebben we dus wel.
Karin
