Titel: Pretty boy
Auteur: Ingrid Oonincx
Genre: Thriller
Uitgeverij: De Crime Compagnie
Publicatiedatum: juni 2018
Aantal bladzijdes: 400
Recensie: Bianca, Danielle
Over de auteur:
Ingrid Oonincx publiceerde bij The House of Books vier goed ontvangen thrillers: Nickname, Botsing, Sluipweg en Medicijn. Oonincx studeerde journalistiek en is communicatieadviseur bij Fontys Academy for Creative Industries in Tilburg. Daarnaast schrijft ze een wekelijkse column in het Brabants Dagblad. In 2015 heeft Ingrid zich aangesloten bij schrijverscollectief Moordwijven waarin een aantal Nederlandse thrillerschrijfsters zich verenigd heeft.
Achterflap:
Wanneer Hannah de geheimzinnige Jack ontmoet, denkt ze dat ze de ware heeft gevonden. Maar waarom doet hij zo vreemd als er een kind vermist wordt in hun omgeving? En waarom vertelt hij nooit iets over zijn jeugd in Canada? Hannah’s onwrikbare vertrouwen in haar echtgenoot begint te wankelen. Als hun eigen zoon verdwijnt, ontdekt Hannah de ijzingwekkende waarheid over de man van wie ze zielsveel houdt.
Onze mening:
Danielle las eerder Sluipweg en Medicijn, Bianca heeft Nickname kortgeleden gelezen. De boeken vielen in de smaak en vooral de schrijfstijl van Oonincx spreekt hen allebei enorm aan.
Het verhaal start met twee gezinnen die goed bevriend zijn met elkaar maar waar plots een kink in de kabel komt als van een de gezinnen het zoontje plots verdwijnt.
Zowel de ouders van de verdwenen Tommie als de ouders van Max worden genoodzaakt het een en ander op te biechten aan elkaar in de hoop dat dat leidt tot de vondst van de kleine Tommie. Dit lijkt eenvoudiger dan gedacht want Tommie wordt niet snel gevonden. Zowel Danielle als Bianca genieten van de start van het verhaal: ‘het is pakkend’ vindt Danielle.
Er speelt een verhaallijn in 2017 en een in 1994, al snel voel je als lezer dat hier een verband ligt en Bianca vraagt zich even af of het boek dan nog wel spannend genoeg is, maar niets blijkt minder waar.
Dit is nog maar een tipje van de sluier. De korte hoofdstukken bevallen zowel Danielle als Bianca prima, dit houdt de vaart erin.
Bianca geeft aan dat Oonincx met Pretty boy een thriller geschreven heeft waarbij ze aandacht besteedt aan het hebben van een beperking.
Zij schrijft een boek waarin duidelijk wordt dat er geen volmaakte mensen bestaan, dus ook aan mensen die geen etiketje opgeplakt hebben gekregen mankeert wel iets. Jack maakt een moeizame jeugd door, en dan drukt Bianca het in haar ogen nog heel zacht uit, de gebeurtenis uit zijn jeugd heeft hem voor het leven getekend en flinke littekens achter gelaten.
Hij begint een nieuw leven op een andere plek in de wereld waar niemand hem zal herkennen.
Helaas is het een vlucht en zal zijn verleden hem toch blijven achtervolgen, en hoe..
Bianca vindt dat de personages goed uitgewerkt zijn en dan met name Jack wordt neergezet als een huis. Je voelt zijn verdriet, zijn onmacht en zijn oeverloze zoektocht naar rust en geluk.
Danielle vindt het jammer dat er wel enkele stukken herhaald worden, daarmee doelt ze op de alcoholverslaving van Jack en ook in de relatie tussen Jeff en Laura komt volgens haar niet echt tot een oplossing. Dat zijn volgens Danielle momenten dat er gezocht is naar een opvulling van het boek zonder toegevoegde waarde.
Ingrid Oonincx is er zeker in geslaagd om de lezers flink om de tuin te leiden.
Voor zowel Danielle als Bianca kwam de ontknoping als een totale verrassing. Volgens Danielle gebeuren er op het einde veel dingen in een korte tijd… Hierdoor schiet de geloofwaardigheid er wel een beetje bij in, maar ze vindt dat niet echt storend.
Als afsluiting zijn Danielle en Bianca unaniem van mening dat de schrijfstijl van Oonincx dermate genieten is dat ze allebei zeker haar volgende boek weer op gaan pakken.
Danielle geeft Pretty boy 3,5 ster.
Bianca komt op 4 sterren.
Afgerond naar boven krijgt Pretty boy van ons 4 sterren.
Danielle & Bianca
