Titel: 
Operatie Hanokmin
Auteur: Ronnie Rokebrand
Genre: Thriller
Uitgeverij: LetterRijn
Publicatiedatum: mei 2018
Aantal bladzijdes: 266
Recensie: Alexander
Over de auteur
Ronnie Rokebrand (1954), is in het dagelijkse leven reisondernemer en reishandboekenschrijver. Eerder schreef hij diverse boeken over landen en streken, publiceerde hij in verschillende reismagazines en schreef hij het internethandboek Reizen en de verhalenbundel Mist in de woestijn. Operatie Hanokmin is zijn thrillerdebuut. Hoewel het verhaal fictief is, zijn er gelijkenissen met bestaande personen en gebeurtenissen. (bronnen: www.letterrijn.nl / www.uitgeverijelmar.nl)
Het verhaal
De Nederlandse journalist Mike is er in Senegal getuige van dat een vrouw op gruwelijke wijze om het leven wordt gebracht. Het zijn beelden die hem in zijn dromen blijven achtervolgen.
Wanneer hij na anderhalf jaar naar Rwanda reist is zijn beroep nog slechts een dekmantel voor zijn deelname aan een geheime internationale missie in samenwerking met de geheime diensten van Israël en Frankrijk. Het doel van deze samenwerking is het voorgoed uitschakelen van een van de gevaarlijkste mannen op het Afrikaanse continent en het vernietigen van een opleidingskamp van de terreurorganisatie Al-Qaida.
Als een vliegtuig met daarin de Rwandese president Habyarimana en de president van Burundi Ntaryamira met twee SAM 7 raketten wordt neergeschoten, werkt dat als lont in het kruitvat en laait de stammenstrijd tussen Hutu’s en Tutis’s weer op. (bron: www.letterrijn.nl)
Mijn mening
De kleurrijke cover doet niet direct aan een thriller denken; de witte sterren in de roze hemel boven de jungle is een mooie verwijzing, maar je moet wel de kennis hebben om dit te weten. De titel Operatie Hanokmin is mysterieus en doet mij meer denken aan een Japans oorlogsverhaal. De ondertitel en achterflap maakt daarentegen nieuwsgierig.
Terwijl ik van tevoren dacht dat het thema niet mijn smaak zou zijn, merk ik al lezend dat ik toch het verhaal word ingezogen: de schrijfstijl is prettig en goed verzorgd, waardoor het vlot leest. Waar menig thriller begint met een knaller op de eerste pagina om je bij de strot te grijpen, is de opbouw in dit geval voorzichtig om je daarna alsnog bij de strot te grijpen.
Na enkele hoofdstukken zit de gang er echter goed in en word ik voornamelijk geraakt door de grafische manier van de slachtingen. Erg realistisch verwoord en moeilijk van je netvlies te krijgen.
Halverwege zakt het tempo in en lijkt er sprake van veel herhaling, waardoor er een gedeelte is waar je even doorheen moet. Ook doordat de regels niet inspringen en er weinig gebruik wordt gemaakt van alinea’s, zorgt ervoor dat er weinig ruimte is om op adem te komen. De opbouw naar de climax en het slot is dan weer vlot en meeslepend geschreven, waardoor je toch wilt blijven doorlezen.
Ik vind het een origineel verhaal; een moeilijk en gevoelig onderwerp dat goed verwoord is tot fictie. Toch mis ik iets aan het verhaal. Het is net iets te oppervlakkig en het uiteindelijke plot is voor mij wat teleurstellend doordat er wat essentiële technische zaken niet kloppen, wat voor mij persoonlijk ten koste gaat van de geloofwaardigheid – wat verder geen afbreuk doet aan de schrijfstijl en de wijze waarop het is verteld, maar wel aan het leesplezier.
Dat een Nederlands journalist op deze wijze ingezet zou kunnen worden voor een geheime missie, vind ik voor het verhaal wel geloofwaardig neergezet.
Het terugvallen op clichés waarop de mannelijke hoofdrolspeler naar elke vrouw in het verhaal kijkt, vind ik dan weer een dooddoener: dat zelfs de lichaamsrondingen van een non genoemd moeten worden, is toch wel erg jammer.
De schrijver heeft me weten te raken met het thema; ondanks dat er veel over bekend is, schrik je toch van de taferelen die dan fictief mogen zijn, maar daadwerkelijk hebben plaatsgevonden.
Mijn verwachting was een actiethriller, die verwachting is uitgekomen. Wat ik niet had verwacht, was de manier waarop het thema tot een actiethriller is verwerkt
Ik geef Operatie Hanokmin 3 sterren.
Alexander
