Titel: Sonata
Auteur: Natascha Hoiting
Genre: Roman
Uitgeverij: Ellessy
Publicatiedatum: maart 2018
Aantal bladzijdes: 362
Recensie: Bianca
Over de auteur:
Natascha Hoiting (1973) geboren en getogen in Emmeloord, waar ze directeur is van een bedrijfsadviesbureau. Door haar liefde voor historie en reizen is ze toerisme en vervolgens cultuurwetenschappen gaan studeren, om een post-HBO bedrijfskunde te gaan doen voordat ze in 1998 een bedrijfsadviesbureau startte. Ondanks dat ze daar met veel plezier nog altijd een directiefunctie bekleedt, kruipt het bloed waar het niet gaan kan en pakte ze in 2013 het schrijven weer op. Voor de roman Sonata is ze in de bijna onzichtbare wereld van de Italiaanse maffia in Nederland gedoken. Ze was altijd al erg geïnteresseerd in Italië en haar maffia-organisaties. De ‘Ndrangheta, de organisatie die in de roman voorkomt, leerde ze goed kennen toen ze het KLPD rapport ‘De ‘Ndrangheta in Nederland’ in handen kreeg. Het gaf haar inspiratie om Sonata te schrijven. Haar voorliefde voor spannende liefdesromans, en kennis van deze specifieke maffia organisatie, heeft geresulteerd in een liefdesverhaal dat zich afspeelt in het fictieve, Amsterdamse hart van deze criminele organisatie. Momenteel werkt Natascha aan het vervolg op Sonata, dat najaar 2019 in de boekhandel zal verschijnen. Zowel Sonata als het tweede boek in deze serie zijn los van elkaar te lezen.
Achterflap:
Op een winteravond wordt er in het Amsterdamse Bos een lichaam begraven met de bedoeling dat niemand het ooit terug zal vinden. Wanneer Julia dertien jaar later Justin ontmoet weet ze niet hoe haar leven op het punt staat te veranderen. Ze voelt zich direct tot hem aangetrokken en geeft uiteindelijk gehoor aan haar gevoelens. Dan blijkt dat de succesvolle zakenman een wel heel donker verleden met zich meedraagt. Een verleden dat sinds haar jeugd nauw verweven blijkt te zijn met het hare.
Vanaf het moment dat hij Julia voor het eerst ziet weet Justin dat ze voor hem verboden is. Zij is de laatste vrouw in de wereld waar hij verliefd op mag worden. Hij slaagt er echter niet in zijn gevoelens tegen te houden. In zijn angst haar te verliezen verzwijgt hij zijn geheim en hoopt, tegen beter weten in, dat Julia hem zal vergeven voor de pijn die hij haar aan zal doen. Wanneer de liefde tussen de twee in alle hevigheid opbloeit, komt Julia op ruwe wijze achter Justins duistere geheim en zullen hun levens nooit meer hetzelfde zijn.
Mijn mening:
De titel Sonata is onlosmakelijk verbonden aan een beroemd pianostuk, muziek brengt mensen samen, maakt gevoelens los die anders verborgen zouden blijven.
Justin van der Erve is als puber gedwongen tot maffiapraktijken, op eigen houtje is het hem gelukt hiervan los te komen en hij wordt opgevoed door een oom en tante.
Wanneer hij de mooie Julia tegenkomt zijn ze beiden op slag verliefd. Julia is zich van geen kwaad bewust, ze heeft net haar vorige relatie verbroken en voelt nu echt wat ware liefde is.
Helaas is het voor Justin onmogelijk de relatie een kans te geven, zijn verleden breekt hem op en de relatie komt in zwaar weer. Justin zou open kaart moeten spelen maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Sonata is een liefdesroman waar de spanning vanaf druipt. Natascha Hoiting is erin geslaagd om personages neer te zetten die ondanks dat ze dingen gedaan hebben die het daglicht niet kunnen verdragen toch je hart weten te stelen. Achter elke crimineel zit een mens met goede kanten, maar je moet ze willen zien.
Zowel Justin als Julia hebben oog voor de minderen in de maatschappij, dat is mooi om te lezen. Wanneer ik in de stad loop en een zwerver op een bankje zie zitten denk ik direct aan Jan, dat is tekenend voor dit verhaal.
Met piekeren haal je de zorgen van morgen niet weg, maar wel de kracht van vandaag.
De schrijfstijl van Hoiting weet mij als lezer te raken, ik voel de angst, de liefde, het verdriet en vooral ook de onmacht, ik leef mee.
Tussen de opbloeiende liefde door ben je als lezer getuige van een criminele bende die zich innestelt in het leven van de tortelduifjes.
De spanning loopt met momenten hoog op, het is bizar hoe ver mensen gaan om hun eigen hachje te redden. Vooral bloedverwanten worden in dit verhaal niet ontzien.
Er wordt naar een mooie ontknoping toe gewerkt, niet alles is verrassend maar het is wel een einde dat smaakt naar meer.
Het is inmiddels duidelijk dat het volgende deel Scarlatto gaat heten en in 2019 zal verschijnen, Ik kijk er nu al enorm naar uit.
Schrijfstijl: 5
Originaliteit: 5
Leesplezier: 5
Psychologie: 4
Spanning: 4
Plot: 4
Sonata krijgt van mij 4,5 ster.
Bianca