Wie is…Chris McGeorge?

Op 13 mei jl. was Chris McGeorge voor een kort bezoek in Nederland. Uitgeverij L.S. organiseerde een live leesclub voor zijn debuut Tik Tak en samen met 34 andere thrillerliefhebbers was Miriam (haar recensie komt deze week online) te gast in het Mercure Hotel te Amsterdam. Chris werd geïnterviewd en hij besprak samen met de deelnemers zijn boek. Een ontzettend leuke middag! Vanaf 29 mei 2018 is Tik Tak voor iedereen verkrijgbaar in de boekhandel en Thrillers & More nam contact op met Chris: ‘Mogen we je nog wat vragen stellen?’. Chris reageerde heel enthousiast en het resultaat lees je hieronder!

Ten eerste van harte gefeliciteerd met het verschijnen van je misdaadthrillerdebuut! Je bent vast helemaal in de wolken. Is het besef al een beetje tot je doorgedrongen of moet je jezelf nog af en toe knijpen om zeker te weten dat je niet droomt?
Het is vooral vreemd, denk ik. M’n hele leven heb ik naar dat moment toegewerkt, en dan komt het moment – de boekpublicatie – het gebeurt en het is geweldig, maar daarna gaat het leven gewoon weer door. Ik zeg niet dat ik niet trots ben, en ik ben zo ontzettend dankbaar aan iedereen en voor alles wat er gebeurd is. Maar de dag daarna komt, en je begint te werken aan Boek 2, je gaat nadenken over Boek 3 (want je hebt een contract voor twee boeken, dus je moet alvast gaan nadenken over het volgende contract).
Het allerleukste was denk ik de reactie op het boek in Engeland en Nederland, hoe enthousiast mensen waren over iets dat ik heb verzonnen. Mensen hebben hun eigen theorieën, meningen en favoriete personages. Dat is denk ik wat mij enthousiast maar ook bescheiden houdt op deze ingeslagen weg.  

Aangezien we nog niet veel over je weten: wie is Chris McGeorge? Vertel ons alles over jezelf (of, nou ja, wat je zelf kwijt zou willen dan ?).
Ik ben 26. Ik woon op het moment thuis bij mijn moeder, in het noordoosten van Engeland, met twee katten, vier cavia’s en een hamster! Wat media betreft houd ik van alles dat ‘high concept’ is, of dat zelfs maar een beetje afwijkt van de norm – alles dat ernaar streeft uniek te zijn. Guess Who/Tik Tak is mijn debuut en wordt op dit moment in twaalf landen verkocht.
Onlangs heb ik een tweejarige universitaire opleiding in Londen afgerond, puur gericht op het misdaadgenre. Ik besloot via de Master Creatief Schrijven (Crime/Thriller) aan de City University [of London] te proberen gepubliceerd te worden. Tik Tak heb ik als mijn eindproject geschreven! Daardoor werd ik eerst opgemerkt door een vertegenwoordiger, vervolgens door een uitgever!  

Waar kwam het idee voor Tik Tak vandaan?
Tik Tak was letterlijk een uitdaging die ik mezelf stelde: zou iemand, ik, een moordmysterie kunnen schrijven dat bijna uitsluitend in één ruimte plaatsvond. Als zo’n idee in me opkomt, raak ik ontzettend enthousiast over wat ik daar allemaal mee kan doen. Ik wist dat dit een van de moeilijkste verhalen zou worden die ik ooit verteld heb en daarom deed ik het ook. Ik streef ernaar mezelf te verbeteren en dingen te ondernemen die me een betere schrijver zullen maken. De beperkte setting van Tik Tak kwam eerst, daarna kwamen de personages – hoewel het personage Morgan Sheppard al volledig gevormd was in een ander verhaal waaraan ik was begonnen. Toen ik Sheppard in die hotelkamer plaatste, viel alles op z’n plaats!  

Is schrijven iets dat je altijd hebt willen doen?
Schrijven is denk ik niet het juiste woord, maar ik heb altijd verhalen willen vertellen. Als kind maakte ik mijn eigen stripboeken en de eerste tien jaar van mijn leven wilde ik computeranimator bij Pixar worden (ik hou van Toy Story). Ik deed een opleiding Productie voor Film, met specialisatie in schrijven en regisseren. Na de stress van een film maken te hebben ervaren, besefte ik dat ik eigenlijk alleen maar boeken wilde schrijven. Bij films voelt het alsof je heel coöperatief bezig bent, en dat is super, maar een roman is veel persoonlijker. Oké, mijn redacteur en mijn vertegenwoordiger hebben veel input gehad, maar als ik een exemplaar van Tik Tak oppak, weet ik dat ieder woord van mij is.  

Ik vond het nogal een prestatie, een verhaal schrijven met een handjevol personages die samen vastzitten in één ruimte, en dat verhaal interessant houden. Was het een moeilijk verhaal om te schrijven?
Het grootste probleem met het schrijven van een verhaal dat zich in een hotelkamer afspeelt, is dat er niet veel ruimte is. Er zijn zes mensen, dus ik moest op ieder moment weten en bijhouden waar iedereen was. En dan moest ik denken aan dingen als, ‘wanneer iemand in een hoekje iets zegt (of fluistert, zelfs), wie hoort het dan en wie reageert erop?’. Uiteindelijk voelde het als de choreografie voor een toneelstuk, alsof ik de personages moest vertellen wat hun volgende stap was en moest zorgen dat niemand tegen elkaar op zou botsten!  

Wie is je favoriete personage uit het boek? Wie was het leukste om te verzinnen en waarom?
Ik denk dat de hoofdpersoon, Morgan Sheppard, mijn favoriet is. Hij is een onaangenaam persoon, en lezers lijken erover verdeeld te zijn of ze hem sympathiek vinden of niet. Dat is precies wat ik met dit personage wilde bereiken. Alle nare dingen die in het boek gebeuren, worden (op de een of andere manier) door Sheppard veroorzaakt en ik wilde onderzoeken hoe een man in elkaar steekt die om alle verkeerde redenen in het middelpunt staat.  

Hoeveel van jezelf (of mensen die je kent) stop je in je personages?
Ik denk dat er een beetje van mezelf in elk van hen zit, maar ik vind het moeilijk daar antwoord op te geven, omdat ze allemaal zo dicht bij me staan. Ik heb twee jaar met ze doorgebracht en hen op hun beste en hun slechtste momenten meegemaakt. Wanneer je een personage dat je hebt verzonnen ziet groeien en veranderen, is het moeilijk om niet iets van jezelf in hen terug te zien. Soms voelt het alsof Tik Tak gewoon een manier was om bepaalde delen van mezelf met elkaar in botsing te kunnen laten komen.  

Plot je het verhaal van tevoren uit om het daarna op te schrijven, of laat je je door het verhaal meenemen naar waar het zelf heen wil?
Wanneer ik begin met schrijven, weet ik altijd het begin en het einde van het verhaal, maar ik weet niet per se wat er tussendoor gebeurt. Het is belangrijk om te weten waar je zult eindigen – personages zijn aan het begin ‘hier’ en aan het einde ‘daar’, en het is mijn taak om de lijnen tussen die twee punten te verbinden. Waar de lijnen onderweg zoal heen gaan, weet ik echter niet. Om een voorbeeld te noemen: in mijn tweede boek is er een grote onthulling (een uitleg over hoe iets absurds kon gebeuren) en wanneer ik begin te schrijven, heb ik geen flauw idee hoe het gebeurd is. Dat is ontzettend spannend (en doodeng) voor me, en hopelijk komt er iets van dat gevoel terug in wat ik schrijf.  

Heb je een bepaalde schrijfroutine? Of ga je gewoon zitten en schrijven maar? Draai je harde muziek of moet het juist doodstil zijn?
Ik dacht echt dat ik geen routine had, maar ik denk nu dat het misschien met ieder boek anders is. Tik Tak schreef ik vroeg op de ochtend. Ik stond op en ging naar een koffieshop tot een uur of twee ’s middags. Mijn tweede boek, Now You See Me, schreef ik bijna uitsluitend midden in de nacht, met Netflix op de achtergrond. Ik heb altijd iets van achtergrondgeluid nodig gehad, of het nu muziek of geroezemoes is, maar Netflix is een nieuwe voor me. Sommige van m’n beste schrijfsessies van de afgelopen maanden vonden plaats om elf uur ’s avonds en dan had ik Spider-Man: Homecoming aan op de achtergrond.  

Wie zijn je favoriete auteurs en waarom?
Sarah Lotz schrijft fantastische high-concept thrillers met een bovennatuurlijk randje. Haar boeken, The Three (De Drie), Day Four (De Vierde Dag) en The White Road zijn een paar van mijn favoriete boeken allertijden. Ik heb als kind elke Stephen King verslonden (mijn favoriet is Needful Things). Natuurlijk zijn Agatha Christie en Arthur Conan Doyle ontzettend belangrijk voor mij als auteur en voor wat ik wil bereiken. En tot slot, wat moderne misdaadfictie betreft, Erin Kelly.  

Welk boek was veruit het beste dat je ooit hebt gelezen?
Eén boek is moeilijk! Wat moderne fictie betreft, denk ik dat ik wel voor De Verborgen Geschiedenis van Donna Tartt moet gaan. Dat is volgens mij het enige boek dat ik ooit gelezen heb dat ik echt perfect vond en het enige boek waar ik, zodra ik het uit had, meteen opnieuw in ben begonnen. Wat klassiekers betreft, Moord in de Oriënt-Expres van Agatha Christie. Toen ik die gelezen had, begon ik erover na te denken om zelf te gaan schrijven, en vroeg ik me af of ik ook zo’n geweldig verhaal vertellen kon. Dus dat zijn er twee – als ik echt moet kiezen, ga ik waarschijnlijk voor Christie.  

Wat maakt een thriller een goede thriller?
Een thriller moet de lezer verrassen, een gestaag ritme aanhouden, en een overtuigende richting hebben. Ik denk dat een goede thriller een sfeer moet creëren waar alles op ieder moment kan veranderen – een sfeer waar niemand veilig is.  

En last but not least: waarom moeten we allemaal Tik Tak gaan lezen?
Nou, ten eerste ontzettend bedankt dat jij het boek überhaupt wilde kopen! Ik denk dat Tik Tak een boek is waarbij plezier de belangrijkste factor is. Het is complex, meerlagig, en de personages hebben constant veranderende en groeiende beweegredenen. Het verhaal gaat niet per se in de richting die je verwacht. Boven alles hoop ik gewoon dat iedereen ervan geniet! Want ik heb ervan genoten het te schrijven! 

auteursfoto: www.lsamsterdam.nl