Titel: Het gevecht met de engel
Auteur: Jo Claes
Serie: Niet voor mietjes #2
Genre: Jeugd
Uitgeverij: De Fontein
Publicatiedatum: april 2018
Aantal bladzijdes: 174
Recensie: Margot
Auteur
Jo Claes woont en werkt in Leuven. Met zijn thriller voor volwassenen won Jo onder meer de Gouden Strop en de Knack Hercule Poirot publieksprijs. Het gevecht met de engel is Jo’s tweede jeugdthriller.
Achterflap
De klas van Matthias, Dante en Rani krijgt er twee nieuwe leerlingen bij: Linde en Soetkin, een tweeling. Dante wordt hopeloos verliefd op Linde. Zij ziet meer in Matthias, wat Rani jaloers maakt. Op school is een groot feest met onder meer een tekenwedstrijd, waaraan Linde en Rani deelnemen. Enkele dagen voor de tentoonstelling verdwijnt de winnende tekening. Matthias en Dante proberen erachter te komen wat er is gebeurd. Hun zoektocht brengt hun vriendschap met Rani in gevaar. En dan ontdekken ze iets wat niemand voor mogelijk had gehouden.
Mijn mening
Het boek begint met Matthias die terugdenkt aan de tijd toen hij verhuisde naar de stad waar hij nu woont, toen hij nog geen vrienden had en hij zich best alleen voelde. Totdat hij Dante en Rani leerde kennen, ze waren meteen beste vrienden. Na een tijdje komen er twee nieuwe leerlingen in de klas, een tweeling: Linde & Soetkin. Twee heel verschillende meiden die niet de allerbeste vrienden van elkaar zijn. Dante wordt meteen smoorverliefd op Linde en dat is duidelijk te merken. Met de tekenwedstrijd wint Linde wat natuurlijk super is! Het enige is dat Rani ook meedeed en die dus heeft verloren, ook trekt Rani verdacht veel op met Soetkin, zouden ze iets verbergen? Maar dan… Lindes tekening is verdwenen! Zullen Matthias en Dante de tekening terugvinden, maar bovenal, wie heeft hem gestolen? De titel zal je beter begrijpen naarmate je het boek leest.
Ik vond het boek erg leuk om te lezen. Deel 1 van Niet voor Mietjes heb ik niet gelezen, maar dit deel kan je prima los lezen want ze blikken wel terug op het eerste deel. De personages werden goed beschreven, ik wist precies wie waarvan hield. Hetzelfde geldt voor de omgeving, ik kon mij de plekken goed inbeelden.
Ik heb me een halfuur zitten opvreten van de zenuwen.
Het zijn niet al te lange hoofdstukken wat ik ook fijn vind om te lezen. Het enige wat ik minder vind aan het boek is dat het iets minder spannend was dan ik had verwacht. Ik zat niet nagelbijtend op het puntje van mijn stoel, maar het is wel een aanrader!
Spanning: 3,5
Plot: 3,5
Leesplezier: 4,5
Schrijfstijl: 3
Originaliteit: 3,5
Psychologie: 4
Eindscore: 4 sterren
Margot Hijman (12 jaar)
