Titel: Ik weet alleen mijn naam nog
Auteur: C.J. Cooke
Genre: Thriller
Uitgeverij: HarperCollins
Vertaling: Ingrid Zweedijk
Publicatiedatum: 6 maart 2018
Aantal bladzijdes: 350
Recensie: Manon
Auteur
C.J. Cooke (Carolyn Jess Cooke) is schrijver, dichter en redacteur. Ze doceert creative writing aan de universiteit van Glasgow. Ik weet alleen mijn naam nog is haar eerste psychologische thriller. Ze heeft in 2012 ook het boek “The boy who could see demon” uitgebracht, welke in 23 talen is gepubliceerd en een internationale bestseller werd. Tevens heeft ze enkele dichtbundels gepubliceerd en is ze een graag geziene gast op literaire festivals.
Achterflap
Hoe goed ken je je partner echt?
Een vrouw wordt wakker op een strand, haar lichaam zit onder de schrammen en blauwe plekken. Ze heeft geen idee wie ze is of hoe ze daar terecht is gekomen. Ze wordt opgevangen door vreemden en probeert er stapje voor stapje achter te komen wat er is gebeurd.
Een man krijgt een telefoontje: zijn vrouw is weg en heeft hun baby en hun peuter alleen achtergelaten. Haar auto staat op de oprit en haar mobieltje, portemonnee en paspoort liggen nog thuis. Er zijn geen sporen van inbraak of geweld. Maar er is wel met de babycamera’s geknoeid – iemand hield hen in de gaten.
Dit overkomt een jong gezin in Londen. Er wordt een landelijke zoekactie georganiseerd. Elke aanwijzing die de politie vindt, wijst erop dat iemand liegt. De radeloze echtgenoot, de verwarde vrouw of de lachende derde? Niemand weet het antwoord op de vraag: waar is Eloïse?
Mijn mening
Je wordt wakker op een eiland en je weet niets meer. Wat zou je doen?
Dit is de tekst op de voorflap die mij gelijk intrigeerde, want wat zou je doen? Hulpeloos afwachten of op zoek gaan naar antwoorden? Dat is wat de vrouw gaat doen, op zoek naar antwoorden.
In het begin wordt het verhaal verteld vanuit de twee personen: Lochlan, die in Londen is en wiens vrouw wordt vermist en de vrouw op Kommeno eiland die haar naam niet meer weet. Al heel snel snap je dat de vrouw Eloïse is en Lochlan haar man, maar dat maakt het niet minder spannend. Want hoe is Eloïse op het eiland terecht gekomen en hoe gaat Lochlan met de verdwijning van zijn vrouw om? Maar vooral, wat heeft hij ermee te maken of zijn er toch dingen in Eloïse’s verleden gebeurd die nu pas aan het licht komen? Hoe passen haar grootouders (zij hebben Eloïse opgevoed na de dood van hun dochter) in het verhaal?
Hij doet een stap naar achteren en knalt de deur dicht. Ik hoor het geluid van een sleutel die in het slot wordt omgedraaid, en wanneer ik aan de deurkruk trek, klinkt het geluid van iets zwaars dat over hout wordt gesleurd. Er is geen beweging in de deur te krijgen.
Kortom: ingrediënten genoeg om een psychologische thriller te schrijven en dat is wat Cooke zeker heeft gedaan. De personages zijn goed in elkaar gezet en eigenlijk wordt niks vergeten, ik heb absoluut genoten van dit boek. Gewoon in één keer gelezen, zonder aantekeningen te maken. Ik wilde weten hoe het afliep en geen tijd verspillen met zelf dingen op te schrijven, dat zegt altijd genoeg vind ik. Zeker een aanrader!
Spanning: 3,5
Plot: 3,5
Leesplezier: 3,5
Schrijfstijl: 3,5
Originaliteit: 3,5
Psychologie: 4
Eindscore: 4 sterren
Manon
