Titel: Het leven gaat niet altijd over roze
Auteur: Brianna Wolfson
Genre: Roman-Feelgood
Uitgeverij: HarperCollins
Vertaling: Monique de Vré
Verschijningsdatum: maart 2018
Aantal bladzijde: 320
Recensie: Bianca
Over de auteur
Brianna Wolfson woont in San Francisco, haar ouders zijn gescheiden. Het leven gaat niet altijd over roze, haar debuut, is gebaseerd op haar eigen jeugd.
Achterflap
Rosie Collins is iemand die dansend door het leven gaat. Rex Thorpe is juist heel serieus. Als ze elkaar ontmoeten, wordt Rex meegezogen in de tornado die Rosies liefde is. Uitersten trekken elkaar weliswaar aan, maar ze veroorzaken ook frictie. Want Rosie mag dan onweerstaanbaar zijn, ze is ook dodelijk vermoeiend. Hoelang houd je het vol in een wereld die uit louter roze glitters lijkt te bestaan?
Na hun scheiding probeert hun dochter Willow haar plek in het leven te vinden. Ze is stapelgek op haar sprankelende moeder, die alles door een roze bril ziet, en heeft een hekel aan haar vader, want hij heeft het alleen maar over regels. Als de wervelwind van Rosies emoties een vlucht neemt, ligt een gebroken hart op de loer.
Het leven gaat niet altijd over roze is een prachtige roman over de strijd om je weg te vinden in een wereld van extremen, over hoe je hart kan breken en ook weer kan helen. En bovenal over hoe liefde je kan veranderen – zelfs als ze je niet kan redden.
Cover
De cover zou er voor mij in de boekhandel vanwege de vrolijke afbeelding direct uitspringen, wie wil het leven nou niet eens door een roze bril bekijken?
Mijn mening
Het leven gaat niet altijd over roze is het verhaal van de familie Thorpe, dochter Willow maakt samen met haar broertje Asher een moeizame jeugd door. Grotere tegenpolen in karakter dan haar moeder Rosie en vader Rex bestaan er niet.
Dat dit huwelijk gedoemd is te mislukken staat buiten kijf. Wanneer ze daadwerkelijk besluiten ieder hun eigen weg te gaan worden Willow en Asher heen en weer geslingerd tussen orde en regelmaat bij vader Rex tegenover chaos en genieten bij moeder Rosie.
Maar wat niet aan de buitenkant te zien is, is hetgeen er werkelijk in iemands hoofd omgaat en daar wordt je als lezer van deze aangrijpende roman getuige van.
De hoofdstukken worden wisselend geschreven vanuit het heden en het verleden en gaandeweg het lezen merk je dat er meer aan de hand is dan dat het op het eerste gezicht lijkt. Willow heeft enorm veel moeite met de manier waarop zowel haar vader als haar moeder hun liefde wel, of in haar ogen juist niet, uiten.
Ondertussen moet ze zich op school ook nog staande houden, terwijl duidelijk is dat Willow niet geaccepteerd wordt, er is nergens te merken dat ze vrienden heeft, sterker nog, de meesten vinden haar maar raar. De enige die weet wat er in haar omgaat is Asher, met hem deelt ze alles, maar die is nog veel te jong om haar te steunen.
Willow zette haar ellebogen op haar knieën terwijl ze in kleermakerszit op het asfalt zat. Liet haar handpalmen even de last van haar zware hoofd torsen. Ze liet haar handen het gewicht dragen van al het denken en voelen en dromen en hunkeren.
Continu speelt door mijn gedachten dat het verhaal van Brianna Wolfson geschreven is vanuit haar eigen jeugdervaringen. Dit maakt me meerdere malen verdrietig en de machteloosheid van Willow is voelbaar tot op het bot. Knap hoe het Wolfson gelukt is haar eigen leven te beschrijven in een boeiende roman, de emoties op zoek naar liefde en aandacht zijn invoelbaar.
Naar het einde toe neemt het verhaal een wending waar je hart van breekt. Dat elke gebeurtenis in een mensenleven kracht geeft en mensen sterker maakt is met dit verhaal zeer zeker bewezen.
Terugkomend op de cover moet ik bekennen dat het hier geen vrolijk verhaal betreft, het blijft wel een cover die perfect gekozen is, maar hij heeft nu wel een andere betekenis gekregen.
Het leven gaat niet altijd over roze krijgt van mij 4 sterren.
Bianca
