Titel: 
De Stem
Auteur: Suzanna Esther
Genre: Roman
Uitgeverij: Futuro Uitgevers
Publicatiedatum: maart 2018
Aantal bladzijdes: 175
Recensie: Danielle
Auteur
Suzanna Esther is een gepassioneerd auteur en columniste, en schrijft al vanaf haar tiende levensjaar dagelijks in dagboeken. Haar passie voor taal heeft zij omgezet in de studie Literatuurwetenschappen en later, door haar interesse in het analyseren van het leven en de mens, in een studie Psychologie. Momenteel volgt zij een opleiding Redactie. Sinds 2015 schrijft zij columns en korte verhalen voor publiek – met name voor online magazines, fora en op sociale media. Eerder verscheen van Suzanna de novelle Wervelstof.
Haar nieuwe roman De Stem is een uiterst ingenieus verhaal over intriges, machtsmisbruik, fraude, verleiding en vriendschappen. Een estafette van met elkaar verweven personages die het stokje van het verhaal vloeiend overnemen…
Achterflap
Maarten Brugman is een wat sullige, ingedutte en gescheiden man die op een bepaald ogenblik een stem gaat horen die hem de weg wijst richting een minder saai bestaan. Hij wil in eerste instantie niets weten van De Stem, maar wanneer hij merkt dat De Stem hem adviezen geeft waar hij daadwerkelijk iets aan heeft, accepteert hij De Stem en geeft haar zelfs een naam: Amélie.
Amélie geeft hem op geestige wijze onder meer advies over hoe hij zijn aantrekkelijke leidinggevende Lisa mogelijk zou kunnen veroveren. Lisa krijgt van haar baas een voorstel voor een nieuw project, een project dat in de relationele sfeer grote veranderingen met zich meebrengt.
De Stem is een estafette van met elkaar verweven personages die het stokje van het verhaal vloeiend overnemen.
Mening
Het verhaal begint met een spannende proloog, waarna Maarten het volgend hoofdstuk als ik-persoon overneemt. Maarten een doorsnee man die na zijn scheiding niet echt meer zijn weg gevonden heeft.
Ik voelde me een soort eencellig organisme, twijfelend over mijn rol in het universum, niet in staat om ergens aan te haken; een zonder enige houvast in het water drijvende – of eerder verzuipende – alg.
Vervolgens komt Lisa, een collega van Maarten, die wel een oogje op haar heeft, in beeld. Dit zijn niet de enige personages. Zo wordt elk hoofdstuk aangekondigd door een personage die een rol gaat spelen in het door Suzanna Esther ingenieus bedacht plan.
De hoofdstukken zijn kort, de schrijfstijl is lekker leesbaar en de uitwerking van het verhaal loopt stapsgewijs uit naar het einde. De Stem (Amélie) zelf wordt niet overdreven toegepast maar op een leuke geestige manier in Maartens hoofd gehoord. Elk personage heeft wel op een of andere manier een connectie met een ander en zo bevat het verhaal een heel web aan dunne draadjes. Het einde is niet sluitend maar wel met een duidelijk epiloog.
De Stem is zeker de moeite waard om te lezen en hopelijk zit er alweer voldoende schrijfstof in het hoofd van Suzanna Esther opdat we snel een nieuw boek van haar mogen verwachten.
Ik geef De Stem 3,5 ster.
Danielle
