Titel: 
Sluipend gif
Auteur: Corine Hartman
Serie: IJsseltrilogie #2
Genre: Thriller
Uitgeverij: Cargo
Publicatiedatum: februari 2017
Aantal bladzijdes: 304
Recensie: Alexander
Over de auteur:
Corine Hartman (1964) werkte als zelfstandig tekstschrijver en vormgever en heeft inmiddels vele thrillers op haar naam staan. Hartmans boeken worden geroemd om de keiharde actie en de fascinerende personages. Ze werd diverse malen genomineerd voor De Gouden Strop en won meerdere Crimezone Awards. (bron: bol.com)
Achterflap:
Een treffende, realistische thriller, geïnspireerd op een waargebeurd familiedrama.
Ach, overal is wel eens wat. Jacqueline houdt van haar echtgenoot, al intimideert en manipuleert hij haar steeds vaker. Het ligt vast ook aan haar, want voor de buitenwereld is hij altijd heel voorkomend. Charmant zelfs. Straks zal het weer beter gaan: de zorg voor haar manisch-depressieve moeder slokte veel tijd op en Gijs heeft zijn ontslag nog niet verwerkt. Ze moet geduld hebben. En eigenlijk hebben ze het toch goed samen?
Maar zo simpel is het niet. Integendeel. Met de daad van een Franse naamgenote in gedachten, ziet Jacqueline uiteindelijk nog maar één uitweg. Hij moet dood.
Mijn mening:
Het boek begint gelijk met een stevige scène, waarmee de toon van het verhaal meteen gezet is en je al lezende je eigen conclusies al trekt. Of deze juist zijn, kom je gedurende het verhaal vanzelf achter.
Jacqueline wordt neergezet als iemand die een zwaar leven achter de rug heeft, en daar nog steeds de gevolgen van draagt. De zorg voor haar moeder drukt een stempel op haar en op de relatie met haar man, die het niet altijd eens is met de – in zijn ogen – vraag naar aandacht van zijn schoonmoeder.
De onderdrukking door man Gijs wordt goed in beeld gebracht en laat zien wat jarenlang misbruik kan doen met iemand die daar haar hele leven al te mee te maken heeft. De breuk in de relatie met hun dochter Hanna, weegt na al die jaren nog steeds zwaar voor Jacqueline, zeker op momenten dat ze steun nodig heeft.
Het klassieke ‘ieder huisje heeft zijn kruisje’ en ‘voor de buitenwereld moet alles normaal lijken’ gedachtegoed uit de jaren ’60 en ’70 druipt van het verhaal. ‘Zo’n charmante man, dat verwacht je toch niet.’
De rechtlijnige denkwijze en het gedrag van Jacqueline resulteert in een absurd motief, dat in haar eigen denkwereld een meer dan logisch gevolg is van de ontstane situatie, aangemoedigd door het verlangen het contact met haar dochter te herstellen na het overlijden van haar moeder. Ze ziet zichzelf gedwongen actie te ondernemen en maakt gebruik van de gevangenis waarin Gijs haar gestopt heeft. Sterker nog, ze voelt zich gesteund door de mensen om haar heen en weet een realiteit te creëren waarin alles wat ze doet verklaarbaar en logisch is, waardoor je dit als lezer makkelijker accepteert.
Ik vind Sluipend gif een verhaal met een knap verzonnen plot. De gecreëerde werkelijkheid lijkt af en toe wat vergezocht, maar waarschijnlijk is de echte werkelijkheid nog vreemder…
Originaliteit: 4
Schrijfstijl: 3
Spanning: 4
Leesplezier: 3,5
Psychologie: 4
Plot: 4
Sluipend gif geef ik 4 sterren.
Alexander Roessen
