Titel: De wijven van vijfDe wijven van vijf
Auteur: Kim Verheugen
Genre: Thriller
Uitgeverij: Brave New Books
Publicatiedatum: december 2017
Aantal bladzijdes: 214
Recensie: Leontine

Cover
Wat een gave cover! Je ziet niet meer dan een zwarte cover met een hand, waar het bloed vanaf druipt. De titel is alsof het ergens is ingekerfd. Dit is wel een cover die mijn aandacht trekt.

Auteur
Kim Verheugen(42) woont met haar zoon in Ede. Met humor slaan ze zich door het leven. Ze kan niet stil zitten en is altijd bezig. Schilderen, beeldhouwen, haar creativiteit kent geen grenzen. Het schrijven van een boek was altijd een diep gekoesterde wens. Een pittig moment in haar leven was aanleiding tot het schrijven van dit boek. Het boek Als het roodborstje haar kleur verliest berust puur op fictie, doch bekenden zullen bijna haar stem kunnen horen vertellen.

Achterflap
Anouk is één van de Wijven van Vijf, een hechte vriendengroep. Voor elk van hen zal ze door het vuur gaan. Alles gaat haar voor de wind: haar kunst loopt goed en ze heeft in Paul de liefde van haar leven gevonden. Niets kan haar van haar stuk krijgen. Maar wat als niets is wat het lijkt?
Vreemde gebeurtenissen stapelen zich op. Gebeurtenissen die Anouk laten twijfelen aan alles: haar gezonde verstand, haar vriendschappen en aan haar liefde voor Paul. Zijn haar vrienden wel te vertrouwen? Is haar geliefde wel eerlijk? Kan ze trouw blijven aan de mensen waar ze zo van houdt en geloven in hun onschuld totdat het tegendeel bewezen is? Zelfs als ze overgaan tot moord? Worstelend met die vragen wordt ze zelf ook gedwongen tot keuzes die ze niet wil maken.
Is onvoorwaardelijke vriendschap een groot goed of toch een illusie?

Mijn mening
Mijn mening over dit boek is heel tweeledig. Het eerste deel van het boek vond ik matig. Ik heb heel erg moeten wennen aan de manier van schrijven van Kim Verheugen. De zinsopbouw die gebruikt wordt, vind ik persoonlijk heel vervelend. Regelmatig kwam ik zinnen tegen als “de grote tafel heeft ze gedekt”. Ik zou hier toch “ze heeft de grote tafel gedekt” van maken. Als dit een keer voorkomt, is dat natuurlijk geen ramp, maar het kwam te vaak voor naar mijn mening. Daarnaast stond het eerste deel vol met spelfouten. Een goede redacteur/proeflezer zou dit er zeker uitgehaald hebben.

Toch is het niet alleen maar kommer en kwel. Het verhaal is namelijk echt heel goed. Van begin tot einde hangt er een spanning en identificeer je je heel makkelijk met de hoofdpersoon. Ik had echt met Anouk te doen. De opbouw naar de ontknoping gaat snel, maar het zijn dan ook maar 215 bladzijden. Je kunt dan minder geleidelijk opbouwen, dan wanneer je 400 bladzijden de tijd hebt. En die ontknoping, tja, niets is inderdaad wat het lijkt!

Het tweede deel van het boek is zo spannend dat ik het in één ruk heb uitgelezen. Het is net alsof het tweede deel door iemand anders geschreven is. De rare zinnen verdwijnen en de spelfouten ook. Ik heb geworsteld met het feit hoeveel sterren dit boek waard is. Mijn mening ging van mwah naar wauw.

Spanning: 4
Plot: 4
Leesplezier: 3,5
Schrijfstijl: 2
Originaliteit: 4
Psychologie: 3,5

Ik geef De wijven van vijf 3,5 ster. Over niet al te lange tijd komt het volgende boek alweer uit. Ik hoop met recht dat er meer tijd wordt besteed aan de tekst, want Kim Verheugen heeft zeker de potentie om een hele goede schrijfster te zijn.

Leontine

Leave a Reply

  • (not be published)