T&M leesclub: Misstap - Jet van Vuuren: Het eindverslag

Namens Uitgeverij Karakter mochten wij in december een leesclub houden met het nieuwste kindje van Jet van Vuuren, Misstap. Hiervoor nogmaals onze hartelijke dank! Door omstandigheden is het verslag wat aan de late kant, maar beter laat dan nooit, toch? ?

Aan de leesclub deed mee namens Thrillers & More: Heidi de Jonge – Rutgers. De andere deelnemers aan de leesclub waren: Karin Hazendonk, Kim Laros, Tiny Bijlstra, Wilma Hartman, Marianne Cramer, Amarins Elzinga en Karin van Gemst.
Jet van Vuuren nam zelf ook deel aan de leesclub om vragen te beantwoorden en Robin van der Burgh keek mee namens Uitgeverij Karakter.

Iedereen van harte bedankt voor het lezen, het nadenken, het schrijven en natuurlijk jullie inzet!

Hieronder een kort overzichtje over de meningen rondom Misstap.

Hoe dachten de deelnemers voor het lezen over Misstap? Wat voor verwachtingen hebben ze van het boek?

Marianne geeft aan: De cover heeft wel mooie kleuren, maar ik zou hem, als ik de schrijver niet zou kennen, niet zo snel oppakken. Het plaatje is te algemeen en het boek zou over veel dingen kunnen gaan. Gelukkig ken ik de schrijver wel (en staat de naam groot op de cover) en dat zou er dan voor zorgen dat ik hem wel oppak om de korte inhoud te lezen. Niet al haar boeken spreken me aan, dus zou ik willen weten waar dit boek over gaat en ik zou een paar stukjes lezen. De subtitel intrigeert, het duidt op een mysterieuze thriller en daar houd ik van.

Wilma zegt: Wat ik verwacht van het boek. Eigenlijk net zo iets als de meeste Nederlandse vrouwenthrillers zoals Esther Verhoef, een lekker spannend makkelijk te lezen boek, zonder al te veel te hoeven nadenken.. Hoop dat ze daar boven steekt, maar verwacht het niet.

Tijdens het lezen van het boek raken de meningen al wat verdeeld. Wat vinden de deelnemers ervan?

Heidi vindt: Het verhaal bevalt me tot nu toe goed… leuke setting ook, met een stel buren bij elkaar. De schrijfstijl van Jet van Vuuren bevalt me erg goed. Ze heeft een vlotte schrijfstijl, zonder moeilijke woorden.

Amarins geeft aan: Ik ben bijna op de helft, wat een heerlijk boek. Het wordt nu spannend, begin steeds nieuwsgieriger te worden. Het is hier en daar wel een beetje too much, beetje ongeloofwaardig. Het begin was even moeilijk om alle personages uit elkaar te houden, maar gaandeweg krijg je door wie wie is. De schrijfstijl is verder mooi, leest lekker vlot!

Tussendoor werden er een aantal vragen aan Jet gesteld die zij allemaal enthousiast beantwoord heeft.

Karin van G vraagt: Hallo Jet!.. hoe kom je aan inspiratie voor een nieuw boek? Ik vroeg me af of jij jezelf kunt “vergelijken” met een van de hoofdpersonen uit Misstap? Hoe voel je je als je net een boek hebt afgerond?

Jet antwoordt: Ha Karin, mijn inspiratie haal ik uit het nieuws of dingen die ik opvang. Mezelf vergelijken met een van de hoofdpersonages… hm… ik vind ze allemaal wel iets hebben, ook in hun tragiek zijn ze nog menselijk. Ik voel me het meest verwant met Britt. Ze is zo’n vechter en doet zo haar best. Ik mag haar wel. Als ik een nieuw boek net heb afgerond ben ik altijd een beetje ontregeld, dan moet ik die personages loslaten en dat voelt raar.

Marianne vraagt: Hallo Jet van Vuuren, in het verleden heb ik Zomerzin gelezen, maar verder niet veel boeken van je. Is Misstap een deel van een serie? Ik heb namelijk het idee dat ik informatie “mis” over de achtergrond van bijvoorbeeld Britt. Had ik dus beter eerst andere boeken van je kunnen lezen. Of komt de informatie stukje bij beetje in het verhaal naar boven? Ik heb wat zitten zoeken op internet, maar heb het niet kunnen vinden.

Jet antwoordt: Dag Marianne, Britt zit in Bloedheet en Het Chateau. Maar je hoeft de andere boeken niet per se eerst te lezen om Misstap te begrijpen. Niet dat ik je dat afraad hoor. ?

Heidi vraagt: Hoi Jett, hoe krijg je het toch telkens voor elkaar om die verknipte vrouwelijke personages zo echt over te laten komen?

Jet antwoordt: Hahaha, leuk!! Dank je, en tja, misschien lopen er meer ‘gewone’ verknipte vrouwen rond dan je denkt…

Ook na het lezen zijn de meningen nog wat verdeeld over het boek. Een aantal zijn erg lovend over het boek, maar er zijn ook een paar deelnemers die iets minder positief zijn.

Karin H zegt het volgende na het dichtslaan van het boek: De cover vind ik vrij algemeen. Een hele spannende thriller vind ik het niet. Ik vond het constant wisselen van personages soms wat vervelend omdat ik in het verhaal van bijvoorbeeld Harry zat en te vaak moest omschakelen naar het volgende personage. Tijdens het lezen had ik al gezegd dat ik Harry wel sympathiek vond. Dat gevoel is niet weggegaan, ondanks dat hij op zich een enorme slappeling is. De stukjes die vanuit het perspectief van de dader zijn geschreven vond ik erg goed.

Tiny zegt over het boek het volgende: Ik had verwacht een spannende thriller te lezen. Geen hoogdravende literatuur. Dat klopt ook precies. Het boek is spannend genoeg geschreven om het uit te willen lezen. Ik bleef wel benieuwd naar de afloop. Ik vond het door de warme omstandigheden meer een boek voor de zomer, lekker op het terras lezen ?.

En dan zijn we aangekomen bij de recensies en de eindbeoordeling van het boek. Ook hierin verschillen de meningen.

Kim geeft het boek 4 sterren en zegt: Je kunt de puzzel niet compleet maken tot je het hele boek uit hebt. Het einde is mooi geschreven en niet afgeraffeld. Al met al een goed geschreven boek dat makkelijk wegleest. Als je groot fan bent van bloedvergieten is dit niet het juiste boek voor jou.

Wilma geeft het boek 3,5 ster en zegt het volgende: Het is een lekker spannend boek dat makkelijk weg leest en door de verrassende plotwendingen toch uitstijgt boven de andere vrouwenthrillers die ik ken. Het is geen literair hoogstandje maar een heerlijk boek tussendoor.

Heidi geeft het boek ook 4 sterren en vindt het volgende: Ook zijn er hoofdstukken geschreven vanuit een onbekend personage, dit zorgt voor extra spanning, omdat je gewoon wilt weten wie hierachter schuil gaat, en ik het boeiend vind om een kijkje in het hoofd van een zieke geest te nemen. Als Jet mij aan het eind ook nog weet te verbazen met een verrassende ontknoping, vind ik deze thriller toch weer zeer geslaagd en heb ik er weer van genoten.