Leesclub Wat jij niet weet – Cecile Korevaar 
In december zijn we begonnen met de leesclub rondom het boek van Cecile Korevaar “Wat jij niet weet”, een young adult roman.
De deelnemers voor deze leesclub waren Dirk De Wolf, Brenda van Liere-Kroonen, Debbie Krebbers-Werts, Marjo Jacobs, Heleen van der Velde en Nienke van Ijsselmuiden. Ook schrijfster Cecile Korevaar en uitgeefster Elly Goddijn werden aan de besloten groep toegevoegd.
Na een klein postprobleempje kon iedereen na de kerst toch echt beginnen met lezen en zijn de verwachtingen hoog gespannen.
Heleen: Ik vind de cover prachtig. De titel is duidelijk en de nadruk ligt op de gezicht van 2 meisjes, een donker meisje waarvan we half haar gezicht van voren zien en een blank meisje op de voorgrond waarbij we haar zijkant zien. Prachtig hoe beide meisjes tot 1 plaatje zijn gesmeed. Op de achterzijde zien we nog wat haarslierten en een veelbelovende beschrijving met daarboven “als twee werelden elkaar raken”; hoe zichtbaar is dat op de voorzijde. De achterzijde is een veelbelovende beschrijving die gaat over verwevenheid met tradities in een cultuur, een tiener die uit een hele andere wereld komt en een geheim. Met deze beschrijving is mijn verwachting hooggespannen! Ook de informatie die we over de schrijfster lezen op de achterkant is goed. Ben heel benieuwd hoe Cecile Korevaar dit debuut heeft vormgegeven……….
Marjo: Ik vind de cover erg mooi. Een prachtige foto van twee mensen van verschillende culturen. Zo op de foto te zien is er een nauwe band ontstaan. Zowel de voorkant als de achterkant van het boek zien er netjes en verzorgd uit. De lay-out en de beschrijving van het boek zouden er zeker voor gezorgd hebben dat ik het boek gekocht zou hebben. Het verhaal lijkt me heel interessant.
Nienke: De cover is mooi in zijn eenvoud. De titel is prikkelend. Daarom zou ik het boek oppakken in de winkel om de achterflap te lezen. Ik verwacht een antwoord op de vraag wat de hoofdpersoon niet weet. Omdat het het debuut van de schrijver is, heb ik niet echt verwachtingen.
Debbie: Na het lezen van hoofdstuk 1 weet ik al dat ik als ik wat meer tijd zou hebben het boek in no time uit heb. Ik vind het een hele prettige schrijfstijl , ik kon me meteen verplaatsen in het gevoel van Tess.
Brenda: Snel hier iets van me laten horen voordat ik straks het boek uit heb.
Dirk: Het boek leest heel vlot. De hoofdstukken zijn net goed qua lengte. Morris lijkt mij een fijne kerel eens je hem beter leert kennen en eens je zijn geschiedenis kent.
Natuurlijk was er ook gelegenheid tot vragen stellen aan de auteur. Cecile Korevaar nam de tijd om op iedere vraag en iedere opmerking te reageren.
Heleen: Cecile, is het je dochter op de cover?
Cecile: Hi Heleen, klopt! Dat is mijn dochter. Het andere meisje is een geadopteerd meisje uit Kenia dat ik ken. De foto is gemaakt in een studio door een goede vriendin van mij. Ze is fotografe. Fotografie speelt een belangrijke rol in het boek. Vandaar dat ik ervoor gekozen heb om de cover op deze manier vorm te geven. Wat fijn dat jullie hem zo mooi vinden!
Brenda: In het verhaal vertelt Chau over de betekenis van zijn naam en vertelt hij later de betekenis van de naam van Kesi. Zijn dit de echte betekenissen?
Cecile: Hele goede vraag! Dit zijn de echte betekenissen van de namen. In de Samburu-cultuur is het gebruikelijk dat je je kind een naam geeft met een betekenis. Alhoewel dit steeds minder voorkomt, aangezien ouders hun kinderen veelal Engelse namen geven tegenwoordig. Ik heb de naam Kesi uitgezocht aan de hand van de betekenis, dus niet andersom. Met deze betekenis kon ik het verhaal verder vormgeven. Chau ‘bekte’ gewoon lekker.
Dirk wilde graag weten of er een vervolg zou komen op het boek.
Cecile: Zou een vervolg je aanspreken? Het is wel de bedoeling.
Na afloop van de leesclub zijn er eigenlijk alleen maar lovende woorden voor Wat jij niet weet. De gemiddelde score is 4 sterren. Het is best raar om een leesclub te leiden, zonder zelf het boek te lezen. Maar door alle recensies en opmerkingen ben ik wel heel nieuwsgierig geworden, dus hij gaat zeker op mijn lijstje!
Heleen: Mening: Wat jij niet weet- is het debuut van Cecile Korevaar. Cecile heeft met dit boek een boeiend en goed leesbaar boek geschreven, waarin goed terug te lezen is dat ze Kenia zelf kent en dat ze veel weet van de zorgen die kinderen daar hebben. Ik vind dat het thema (nee, geen spoiler!) uit dit boek meer bekendheid moet hebben en vind dit dus een must-read. 4 sterren.
Brenda: Wat jij niet weet laat zien hoe het er ook echt aan toegaat. Het laat je nadenken over hoeveel recht wij hier in Nederland als 
meisje en vrouw hebben. De problemen waar wij in Nederland tegenaan lopen is helemaal niets in vergelijking met in Kenia. Dit boek is een verhaal, maar wel gebaseerd op de werkelijkheid en is zo realistisch mogelijk neergezet.
Cecile Korevaar heeft een zeer boeiend verhaal geschreven. Door een fijne schrijfstijl en beeldende teksten kon je je goed inleven van wat er daar in Kenia gebeurde.
Het einde vond ik dan ook zeer mooi verwoord en ik denk dat bij het dichtslaan van het boek er meerdere mensen zullen zijn die toch even bij dit verhaal stil zullen staan.
Debbie: alles wat ik heb gelezen heeft zich afgespeeld in mijn verbeelding, ik waande mij even in Kenia. Alle emoties van Tess kon ik voelen. Kortom; wat mij betreft een ontzettend prettige schrijfstijl. Ook heb ik de andere personages goed leren kennen maar het meeste leef je mee met het 14-jarige pubermeisje Tess die uit haar vertrouwde omgeving wordt meegenomen naar een totaal andere cultuur. Mooi maar ook heftig om daar meer over te leren. Absoluut een must-read voor young-adults.
Dirk: Een heel verrassend boek dat op beeldrijke manier het leven in Kenia weergeeft. De evolutie die Tess, een Nederlands meisje die verhuist naar Kenia, meemaakt met vallen en opstaan kan je goed volgen. je wordt langzaam in het verhaal getrokken als in drijfzand en zo voelt Tess zich soms ook . Al de zaken die ze kende in Nederland en die zo evidend leken , blijken dit in Kenia niet te zijn. Een boek dat smaakt naar meer.
Uiteraard hebben wij Cecile Korevaar ook gevraagd hoe zij de leesclub heeft ervaren.
Deelnemen aan de leesclub vond ik erg leuk om te doen! In het begin was het spannend, maar zodra de eerste positieve reacties binnendruppelden, kon ik dat gevoel loslaten. Het is erg leerzaam om te horen hoe lezers je boek ervaren, hoe er gereageerd wordt op dat wat je als schrijver bewust doet. Het mooiste compliment vond ik dat mijn boek tot nadenken zet. Ik geloof dat dat is wat je als schrijver ambieert. Jullie reacties hebben me het zelfvertrouwen gegeven om door te gaan. De eerste schetsen voor een tweede boek staan sinds een aantal weken op papier. Ik heb er zin in! Dank jullie allemaal en hopelijk tot de volgende keer.
Liefs, Cecile
