Nu de
leesclub van Verminkte Toekomst klaar is, laten we jullie graag zien hoe het eraan toe ging in de Facebook-groep! Melissa Skaye kreeg een aantal vragen voorgeschoteld, maarrrr zij had er ook twee voor de deelnemers! Wat wilde zij weten? Lees snel verder!
Melissa: Ik heb ook een vraag aan jullie. Of nee, twee 😉 Dit valt pas te beantwoorden na het dichtslaan van het boek.
1: Will de Jager. Wat vind, voel, ervaar en verwacht je van hem? (Verwacht in de zin van VT5)
2: In een andere leesclub zei iemand dat er nog enkele vragen omtrent Sanne zijn. Dat er nog iets openstaat, zogezegd. Misschien moet je hiervoor nu net wel alle delen hebben gelezen, dat was voor die lezer t geval. Hoe dan ook, als voor je gevoel een puzzelstukje niet op zijn plekje ligt, hoor ik dat echt heel graag. Zeker nu ik aan VT5 werk.
Heleen: Vanuit deel 4 verwacht ik dat Will Sanne niet los kan laten. Hij voelt zich met haar verbonden en kan blijkbaar ook dingen voelen die zij voelt of die met haar te maken hebben. Dat zou ook een prima rol zijn voor een volgend deel (hoeft niet perse meteen een relatie te worden). Dat hij nog een paar keer vanuit zijn “aanvoelen” haar gids kan zijn of haar kan “redden”.
Cindy: Ook ik heb de andere VT delen niet gelezen, maar! ik verwacht dat Wil een veel prominentere rol zal gaan spelen in onderzoeken, als een soort side kick van de politie om een onderzoek een impuls in de juiste richting te geven. Daarbij denk ik dat de spanning tussen Will en Sanne hoger wordt, maar dat geldt ook voor de spanning tussen haar en Luca. 2) Ik denk er voor Sanne nog heel wat onverwerkte zaken zijn in haar verleden. Ik kan mij zo voorstellen dat die onverwerkte zaken voor heel wat problemen kunnen gaan zorgen in zowel haar privésfeer als op haar werk.
Ans: Will de Jager een zeer menselijke paragnost. Hij gaat ook op intuïtie af en geeft toe dat hij niet alles kan voorzien. Hin is zeer begaan met de mensen. Misschien kan hij met regelmaat door de politie gevraagd worden bij het oplossen van misdrijven. Tja de gehele geschiedenis van Sanne ken ik dus niet maar ik heb het niet gemist in het verhaal.
Silvia: Beide vragen zijn volgens mij wat lastig te beantwoorden als je de achtergrond van de beide personages niet goed kent. Ik denk dat in de andere delen vragen open zijn gebleven omtrent Sanne en haar moeder. Ook haar ontwikkeling zonder moeder. Verder kan ik hier niet op ingaan omdat ik anders te veel spoil. Wat betreft Will de Jager en zijn toekomstige rol (stiekem zou ik zien dat hij en Sanne een relatie krijgen…), ik denk dat hij ook nog het één en ander met zijn verleden heeft uit te vechten. Misschien kan Sanne hem daarin bijstaan (zowel professional als privé). Ik ben er in ieder geval benieuwd naar.
Bianca: 1. Ik vind de rol van Will in VT4 goed neergezet, het vertrouwen van Sanne groeit. Hij krijgt het voor elkaar Sanne te overtuigen van zijn kunnen, dit heeft een meerwaarde voor het verhaal. Zolang de zweverigheid niet overheerst mag hij een prominente rol vervullen. 2. Voor mij zijn alle puzzelstukjes voor nu wel op zijn plaats gevallen, ik heb wel alle voorgaande delen gelezen, maar heb eigenlijk niet het idee dat dat ermee te maken heeft. er zijn zelfs meer vragen beantwoord dan ik beantwoord wilde hebben. Ik gun Sanne haar persoonlijk geluk en met wie dat dan moet zijn dat laat ik aan jou over, het wordt er wel een beetje tijd voor, vind je niet?
Mirjam: In eerste instantie was voor mij nog niet te plaatsen hoe oud Will was. Dit kwam omdat hij door liet schemeren dat hij Sanne leuk vond. In mijn gedachte had ik Will eerst ouder gemaakt. Later in het verhaal werd duidelijk verteld wat zijn leeftijd is en daardoor merkte ik dat hij wel ouder is dan Sanne, maar dat er een respectabel leeftijdsverschil tussen zit. Ik kan me goed in hem verplaatsen, doordat het verhaal klopt. Voor mijn gevoel zit er dan ook geen vragen of losse eindjes bij. Ik zelf zit te denken aan een grotere rol voor hem in een volgend boek, eventueel als compagnon van de politie, of juist dat er iets met hem gebeurt (vermist of iets dergelijks), waardoor Sanne uiteindelijk merkt dat ze meer voor hem voelt dan ze eerst voor ogen had. Of juist een mooi stuk waarin Luca en Will om Sanne vechten, het moet alleen niet te voor de hand liggend zijn. Ach, eigenlijk wil ik denk ik vooral zelf gewoon lezen wat jij ervan maakt! Ik heb de andere boeken niet gelezen, maar ben wel van plan om ze te lezen. Ik had hierdoor niet het gevoel dat er iets niet duidelijk was rondom Sanne.
Danielle: In de vorige delen van VT vond ik Will wat te ver op de achtergrond liggen waardoor je net niet de verbinding met hem kreeg en hij soms overbodig in het verhaal leek te zijn. Nu in VT4 is het echt top welke rol hij heeft gekregen en past hij perfect in het verhaal. Voor VT 5 mag hij dus absoluut blijven. Voor de rest liggen nu wel de puzzelstukjes op de goeie plek en ik ben niet zo van de romances tussen Luca en Sanne ik vind het net niet juist leuker dan het definitieve verhoudinkjes. Dus ik ben wel heel benieuwd welk avontuur er nog gaat plaatsvinden in de volgende VT.
Shirley: Wat ik van Will vond: ik sta best open voor het paranormale. Maar het moet inderdaad niet teveel zijn. Dat het kan bijdragen aan een zaak waardoor de politie of andere betrokkenen wellicht tot oplossing komen kan alleen maar positief zijn. Ik denk dat Will in een volgend deel van VT ook weer zeker een (beperkte) rol moet krijgen. Het voegt net weer een andere gedachtegang toe voor de lezer.
Jellie: Vorige boeken niet gelezen. Wat ik van Will vind? Ik vond hem wat te opdringerig richting Sanne. Terwijl ze duidelijk aangaf dat ze niets wilde. En toch liet ze hem toe. Weet niet of een relatie iets voor hun zal zijn. Denk wel dat ze elkaar kunnen helpen om elkaars verleden te verwerken.
En natuurlijk waren er ook vragen voor Melissa!
Ik ben nu op 1/3 en vind Jodie best heftig. Hoe kunnen mensen zoiets doen. Hoe ben je op het idee gekomen om dit onderwerp te nemen? (Ans)
In eerste instantie was Jodie niet eens de bedoeling! Maar zoals het vaak al schrijvende gaat: ik moest een oplossing zien te vinden voor iets (kan nog niet zeggen wat, aangezien je nog aan het lezen bent) ik zag een aflevering van een true Crime programma, en zo kwam zij ten tonele.
Ik kende dit syndroom wel, maar moest me flink inlezen om te zien wat bij haar paste. Dat was afschuwelijk want ik las erg veel en dit alles staat zó ver van mij vandaan. Moet je ineens in zo’n slecht passende huid kruipen…
Wat ik mij afvraag of het niet heel moeilijk is om steeds het verleden en heden met mekaar laten afwisselen. (Dirk)
Dat valt mee hoor, Dirk. Ik geef toe dat ik me weleens heb vergist in jaartallen, of dat ik al schrijvende dacht: shit nee, wat ik nu schrijf kan helemaal niet qua tijdsbestek, maar ik kan vrij makkelijk switchen. Goddank!
Na het lezen heb ik 2 vragen (lastig om te formuleren zonder spoilers weg te geven, maar ik denk dat Melissa aan een half woord genoeg zal hebben): 1. ik merkte behoorlijk wat overeenkomsten tussen In Onschuld (personen en situaties) en VT4. Heb je In onschuld als soort van tussen VT3 en VT4 door geschreven met al een plot in je hoofd voor VT4? 2. Heb je van andere lezers gehoord dat ze een verschil in schrijfstijl tussen In Onschuld en VT 4 hebben ervaren? Zoals je weet was ik na In Onschuld niet echt een fan, maar ik ga nu zeker VT 1 t/m 3 ook nog lezen. En kan niet wachten op VT5! (Silvia)
Haha Silvia, ik moet even lachen nu. Leerkrachten, ik kan daar nooit tegenop. In onschuld begon in 2009 al, lag jaren stil en omdat ik er een uitgever voor had, schreef ik het inderdaad ‘af’ tussen VT3 en VT4. Wat jou opvalt zal met de schrijfstijl, die ik nu heb ontwikkeld, te maken hebben. Toch liggen de verhalen an sich ver uit elkaar. O, en nee, nooit eerder gehoord. Jij bent de eerste!
Tijdens het lezen had ik constant nog een vraag in mijn hoofd: zijn de plekken in het verhaal (straatnamen, plaatsnaam) toevallig of heb je daar een bepaalde affiniteit mee? Ben je ook daadwerkelijk op deze plekken geweest? (Silvia)
Ik heb 7 jaar in Oostwoud gewoond. Ik verhuisde terug naar Hoorn toen mijn kids 4,5 en 1 waren. (Ze zijn nu bijna 21 en 17) In Hoorn ken ik vrijwel alles wat ik beschrijf.
Ben je wel eens bang wat anderen van en scene vinden die je schrijft? Ik bedoel dat mensen een bepaald oordeel over je zullen vellen (hou me ten goede… blijf alsjeblieft zo schrijven!) (Cindy)
Vroeger misschien wel, maar nu niet meer Cindy. Alles wat ik beschrijf hoort in het verhaal, hoe naar ook. Ik lees vaak verbazing, dat lezers mij als lieve vrouw kennen en ik blijkbaar een heel duister kantje of donkere ziel heb. Wat goddank niet zo is hoor, ik ben namelijk een watje en huil al bij de kerstreclames van supermarkten ?
Je gaf aan dat je vader een rol speelt in het boek (misschien ook in andere delen, maar dat weet ik niet aangezien ik die helaas nog niet gelezen heb. Maak je vaker gebruik van voor jouw bestaande personages of situaties? (Mirjam)
Mijn vader kreeg de rol van spiritueel begeleider vanaf Verminkte toekomst. In VT2, Verboden tranen is er Karin Troost en zij is maar al te echt. Zij won met een prijsvraag een rol. In datzelfde deel kom je ook de toenmalige eigenaar van boekhandel Stumpel tegen, André Stumpel. Ik vind dat erg leuk, en de kans is groot dat er in VT5 weer bestaande mensen ten tonele verschijnen.
Is de naam Joris in je opgekomen doordat je samen met Joris van Leeuwen een boek aan het schijven was? (Danielle)
Hahaha nee, ik ken Joris namelijk al járen! Het ging automatisch zoals ik vaker met namen heb. Ik hoop dat Joris mij dit vergeeft!
Melissa, ik heb alleen deel 1 gelezen van VT en daarnaast Onschuld en dan nu meteen de sprong naar VT 4. Ik dacht dat ik misschien wat zou missen. Maar dit is volgens mij heel goed apart te lezen, ook als je geen voor-info hebt uit de andere boeken? En wist je toen je de eerste VT begon het hele verhaal voor de serie al? Ik bedoel Sanne was er al die tijd al toch ? maar nu komt haar moeder erbij. Misschien beetje gekke vraag kan het niet zo goed formuleren. Ik denk wel dat Sanne haar leven nog niet helemaal uit gediept is en ze voor zichzelf nog het een en ander uit te zoeken heeft. (Shirley)
Ik had per deel nog niet vanaf VT1 100% in mijn hoofd wat mij te doen stond, maar wel met Emma. Vanaf het begin benoem ik Sannes moeder mondjesmaat, niet zo veel dat er in dat deel al iets mee moet worden gedaan, maar wel met kleine belofte op meer. En dat gebeurt in VT4.
Komt Harry in de andere boeken ook naar voren? Dit is het eerste boek wat ik van je lees maar voor mij had Harry niet echt een meerwaarde in dit boek. (Jellie)
Nee, Harry kwam voor het eerst in dit deel, Jellie. Harry is mijn biologische vader, hij is al 30 jaar dood maar was tijdens leven paragnost. Ik voelde (geloof het of niet) dat hij wel een rolletje wilde, nadat door hem ook Will de Jager in de reeks verscheen.
De deelnemers waren heel snel klaar met dit boek en kwamen al snel aan in blok 4: een aantal vragen over hoe zij het boek hebben ervaren. Wat vonden zij ervan en zijn hun verwachtingen uitgekomen? Er kwamen uitgebreide antwoorden, zo uitgebreid zelfs dat we ze niet allemaal hier neer zullen zetten…hieronder een greep!
Wat vind je van de cover? Welke gevoelens roept de cover bij je op?
Heleen: Ik vind de cover prachtig, qua kleur en qua beeld. Het roept het beeld op van een eenzaam meisje dat buiten bereik lijkt.
Silvia: In de reactie onder Blok 1 heb ik aangegeven dat ik de cover heel sfeervol vind. Passender dan de covers van de eerste 3 delen. Deze vind ik meer passen bij een romantische thriller. De cover van VT4 vind ik stijlvoller. De kleuren zijn prachtig. Door de kleuren krijg je een benauwd, treurig gevoel.
Mirjam: Bij het zien van de cover dacht ik aan pijn en mysterie. Beide elementen komen voor in het boek. Het prikkeldraad deed me ook denken aan opgesloten zitten, wat dan ook weer overeenkomt met het verhaal, toch had ik er een ander beeld bij, maar kan niet duidelijk omschrijven wat dit verschil maakt. Misschien door de schommel dat ik dacht dat het om een klein meisje ging. Terwijl de cover wel mooi in het verhaal naar voren komt. Dus achteraf kan ik het allemaal goed plaatsen. Misschien dat ik dit ook wel met mysterieus bedoel.
De cover zal je een bepaald idee/gevoel gegeven hebben over de inhoud van het boek, klopt dit nog na het lezen van het boek?
Silvia: De cover belooft dat het geen licht boek zal worden. Het prikkeldraad en de eenzame schommel in het uitgestrekte land stralen een gevoel van leegte uit. Onbereikbaarheid. Dit klopt volledig na het lezen van het verhaal.
Heleen: Nu ik het boek heb gelezen, vind ik de cover perfect gevonden. Het geeft een herinnering weer van een hoofdpersoon, een beeld dat haar vervult met heimwee omdat ze gevangen zit in prikkeldraad. Dat beeld, die beleving van toen, is meteen een hunkering voor de toekomst. Zo’n onbezorgd beeld gun je iedereen in het boek eigenlijk.
Welke scene uit het boek is je het meest bij gebleven en waarom?
Ans: het verhaal rondom Jodie vond ik erg indrukwekkend en heftig. Hoe kunnen mensen hiertoe in staat zijn. Dat geld ook voor de andere personages maar zoal Jodie zullen er meer mensen zijn als bijvoorbeeld een Joris en Pim.
Heleen: Dat is een moeilijke vraag. Er zijn in dit boek veel scenes die me raken. Ik denk omdat ze allemaal iets van onvoorstelbaar, schrijnend leed laten zien.
Kun jij je identificeren met de hoofdpersoon? Wat zou jij hebben gedaan als je in de situatie van de hoofdpersoon zat?
Danielle: Er zijn in principe wel meerdere hoofdpersonen. Sanne, Emma maar zo ook Joris die dit allemaal veroorzaakt. Ik kan me niet echt met iemand identificeren maar het zijn wel mooie personages.
Shirley: Ik kan me wel identificeren met de hoofdpersoon, ik denk dat ik vooral ook bang ben, maar er op een gegeven moment een zekere berusting plaatsvindt, maar de vechtlust nooit verdwijnt. En toch omwille van je kind iedere strohalm aangrijpt ook al lijkt het allemaal zo zinloos.
Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? Weet jij zelf een andere titel die bij het boek past?
Cindy: De titel past perfect. De hele gebeurtenis heeft zo’n impact gehad op de toekomst van de personages. Dat had er anders uitgezien als het niet zo was gegaan. Of ik een betere titel weet.. poe, lastig, ik denk het niet.
Shirley: De titel is goed gevonden, verminkt letterlijk, niet alleen lichamelijk maar ook de ziel is afgepakt van de hoofdpersoon en enkele andere personen in het boek, bij ieder op een andere manier. De toekomst is letterlijk verminkt, zowel voor slachtoffers als daders.
Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent?
Heleen: Dit was mijn eerste boek van Melissa Skaye. Wat de scene ook is, Melissa weet alles goed te beschrijven. Ik kreeg een goed beeld van gebouwen en omgeving, vond het denken van personages net zo actief beschreven als de gesprekken en actie-scenes. De zinnen zijn niet te kort, niet te lang en goed te volgen. De vaart blijft in het verhaal; nergens valt het verhaal stil of is iets te oppervlakkig beschreven.
Danielle: Ik heb de andere delen ook gelezen, maar deze ging weer net een stapje verder, met echt wel een paar lugubere stukjes die er voorheen nog niet waren geuit door de schrijfster. Dit maakt het in mij ogen een nog betere thriller. Dus ik ben dik tevreden.
Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich?
Mirjam: Ik vind de opbouw erg mooi. Ik had eerlijk gezegd het gevoel dat er twee verhalen naast elkaar waren. Die van Emma/Sanne en van Jodie/klaver. Erg mooi hoe de levens op elkaar aan komen te sluiten. Ik vind de schrijfstijl prettig. Het leest gemakkelijk, staan geen moeilijke woorden of uitdrukkingen in die anders opgevat kunnen worden. Je kunt het boek prima los lezen, maar ben wel benieuwd naar de overige boeken.
Ans: Ik vind het plot goed opgebouwd. Stukje bij beetje word je meegenoemen in het verhaal. Het maakt je nieuwsgierig naar de rest van het verhaal.
Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin?
Jellie: Ja ze heeft mij echt kunnen raken. En dat zeker op een positieve manier. Dat je zo’n boek kunt schrijven. Met zulke details. Zulke gruweldaden. Sommige waren echt verschrikkelijk. En toch wordt je nieuwsgierigheid zo gewekt dat je door wil lezen en gewoon echt mee voelt met personen die dit ondergingen.
Shirley: De auteur heeft me zeker weten te raken met dit boek. Vanwege haar actuele thema. In de krant is het helaas nog vrij vaak nieuws dat deze gruwelijkheden echt gebeuren. Wellicht dat je door dit te lezen, beter leert kijken naar je omgeving en verdachte omstandigheden eerder gemeld worden.
Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen?
Ans: ik verwachtte een spannend aangrijpend boek. Zeker doordat ik meerdere recensies van dit boek en andere boeken van de auteur heb gelezen. Mijn verwachtingen zijn zeker waargemaakt!
Jellie: Ik had geen verwachtingen dit omdat ik de schrijfster niet kende. Dus ben er blanco in gestapt.
Silvia: Melissa Skaye heeft me absoluut geraakt met dit boek. Niet in emotionele zin, maar wel met de spanning en de gruwelijkheden van dit boek. Soms iets te gruwelijk voor mij, maar wel constant passend in het verhaal. Eigenlijk kan ik dus zeggen dat mijn verwachtingen niet zijn uitgekomen. Naar aanleiding van mijn eerdere ervaringen had ik verwacht dat dit boek bevestigde dat Melissa Skaye niet “mijn” auteur zou zijn. Dat blijkt dus een totaal verkeerde verwachting geweest te zijn.
En natuurlijk vroegen we Melissa wat zij van deze leesclub vond. Het is niet de eerste keer dat een van haar boeken op deze manier besproken wordt; is het dan nog steeds spannend?
Een leesclub is voor mij inmiddels niet meer nieuw, maar altijd weer ontzettend leuk. Over de cover kan ik kort zijn: helemaal goedgekeurd! Superfijn. Zelfs de titel is perfect gekozen, las ik en ja, dat was even een dingetje. Zeg je de titel hardop, klinkt het toch niet denderend, maar er is gewoon geen andere die de lading zo goed dekt als Verminkte toekomst.
De spanning over het verhaal blijft evengoed, want ja: hoe vinden de lezers mijn nieuwste? VT4, Verminkte toekomst, is behoorlijk verschillend als je naar de voorgaande delen kijkt. Ruwer, grof, gewoon ellendig, maar ook spannend. Dat zijn de lezers goddank met me eens, want de reacties zijn om te zoenen. Ontzettende enthousiaste reacties, leuke vragen en opmerkingen, gedachten werden blootgelegd, ik hou daar echt van.
Er werd met Sanne, maar vooral met Emma meegeleefd. Will krijgt meer voet aan de grond. Het idee dat Sanne en Luca iets met elkaar moeten gaan krijgen wordt iets minder. Er zijn evenzogoed verwachtingen (Zowel over Sanne, Luca, Will en zelfs Emma) en die hoop ik waar te maken met VT5.
Ik ben trots op het feit dat enkele lezers aan het einde een traan moesten wegpinken. Dat feitelijk precies werd gevoeld wat ik voelde toen ik aan VT4 werkte.
Met al die sterren ben ik uiteraard ontzettend blij en ook dat er met zoveel plezier is gelezen. Daar doe ik het als auteur voor.
Bedankt, lieve lezers. Ik ben blij met jullie!
En wij zijn blij met jou Melissa! Dat er nog maar meer VT’s mogen volgen! Deze leesclub eindigt met een prachtige score van 4,5 ster voor Verminkte Toekomst. De deelnemers hebben genoten van het boek en we kunnen wel stellen dat er reikhalzend uitgekeken wordt naar VT5!
Deelnemers, dank jullie wel voor jullie enthousiaste deelname; echt geweldig om te zien hoe jullie de tijd namen om in de verschillende blokken uitgebreid te reageren. Uitgeverij LetterRijn, nogmaals bedankt voor het verstrekken van de recensie-exemplaren!
Melissa, bedankt voor wederom je enthousiasme in de groep, dat maakte het NOG leuker!
Tot een volgende leesclub!
