Titel: Witte lichamen
Auteur: Jane Robins
Genre: Thriller
Uitgeverij: Prometheus
Vertaling: Ireen Niessen
Publicatiedatum: november 2017
Aantal bladzijdes: 320
Recensie: Brenda
Cover
Een lichte cover tegen de grijstinten aan. Je ziet een gezicht van een vrouw dat voor een gedeelte is weg gevaagd door strepen. Een oog is duidelijk. De titel komt goed naar voren door de rode letters. Door de rode letters zie je ook witte strepen. De cover heeft wel iets wat de aandacht trekt, maar ik vind het niet de aandacht trekken als een thriller.
Auteur
Jane Robins begon haar carrière als journalist bij The Economist, The Independent en de BBC. Als expert in historisch forensisch onderzoek publiceerde ze eerder drie non-fictieboeken over misdaad. Nu laat ze haar krachten los op fictie, en met succes. Witte lichamen werd al in tien landen vertaald en lovend onthaald.
Achterflap
Haar liefhebbende vriend Felix is bankier, zijzelf een aanstormende filmster: het lijkt alsof Tilda in een perfecte relatie is beland. Maar haar tweelingzus Callie heeft haar bedenkingen.
Callie ziet hoe Tilda wegkwijnt onder de overheersende liefde van Felix – ze stopt met werken en zelfs bijna met eten. Hij is een controlfreak en wikkelt het servies in vershoudfolie om alles schoon te houden. Verder vindt Callie onverklaarbare injectienaalden die in de afvalbak verstopt zijn en verschijnen er blauwe plekken op Tilda’s bleke huid.
Callie kent Felix’ woedeaanvallen en maakt zich zorgen. Ze sluit zich aan bij een internetgroep voor slachtoffers van mishandeling. Maar als een van haar onlinecontacten wordt gedood door een gewelddadige man, begint ze te twijfelen. Waar is ze mee bezig? En dan, plotseling, sterft Felix een tragische dood. Of is hij vermoord?
Met deze pageturner houdt Jane Robins je aan de pagina gekluisterd, totdat liefde, obsessie en geweld hun kookpunt bereiken.
Mijn mening
Een boek wat al in tien landen is vertaald en lovend onthaald is, maakt me toch wel nieuwsgierig. Het verhaal gaat over de tweeling Callie en Tilda. Callie heeft eigenlijk altijd in de schaduw gestaan van haar tweelingzus. Tilda is dapperder, sterker en alles wat Tilda doet komt goed. Zelfs zo dat Tilda een aanstormende filmster aan het worden is en Callie werkt in een boekwinkel. Callie is zelfs toen ze nog een kind was over Tilda gaan schrijven. Een soort dagboek, maar dan over haar zus. Ze raakt eigenlijk van jongs af aan al geobsedeerd door haar tweelingzus. Zelfs als ze merkt dat haar nieuwe vriend Felix niet goed voor haar is, gaat ze er zich mee bemoeien en omdat ze er niet uitkomt, meldt ze zich anoniem aan bij een internetgroep voor hulp. Er komt hulp, maar is dat wel de juiste hulp en kan ze zich nog terugtrekken?
In het openbaar gedraagt mijn man zich als een droomprins, heel lief en zorgzaam. Als we alleen zijn is hij kil en slaat hij me, maar nooit in mijn gezicht. Alleen daar waar de kneuzingen niet zichtbaar zijn.
Jane Robins heeft een goed verhaal neer weten te zetten. Niet alleen over de aparte relatie tussen Tilda en Felix, maar ze laat ook zeker de aparte relatie tussen de tweelingen zelf naar voren komen.
Een fijne en ook beeldende schrijfstijl die je meetrekt in het verhaal. Wat ik zelf leuk vond om te lezen was dat Wilf, een klant van de boekwinkel, iedere keer bij Callie een boek kwam halen van verschillende en echt bestaande auteurs. Nu ben ik wel benieuwd of deze auteurs uit eigen interesse zijn genoemd of zomaar een aantal is gekozen. Mij echt inleven in een personage kon ik niet. Callie is toch een enorme warbol en Tilda de sterke, maar ineens een zielige personage. Maar als lezer word je wel volledig het verhaal ingetrokken.
Ik vond er niet een constante spanning in zitten. Af en toe kwam er een spannend gedeelte. Het verhaal pakte me wel en zoog je mee tot het eind. Je wilt gewoon weten hoe dit afloopt terwijl je eigenlijk al weet dat Felix uiteindelijk toch al is overleden. Maar is hij nu op natuurlijke wijze overleden of toch vermoord?
Spanning: 3
Plot: 4
Leesplezier: 4
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 4
Psychologie: 5
Witte lichamen krijgt van mij 4 mooie sterren.
Brenda
