T&M Leesclub: Dwaalspoor - Pjotr Vreeswijk

De leesclub van Dwaalspoor is alweer bijna ten einde. In het eerste verslag lieten we je al weten wat de deelnemers voor en tijdens het lezen vonden. Maar wat vonden ze van Dwaalspoor zodra ze het dichtsloegen? Hadden ze nog vragen voor Pjotr Vreeswijk en zo ja, wat waren zijn antwoorden? Je leest het hieronder!

Na het succes van Masterplan kwamen natuurlijk allerlei op -en aanmerkingen, heeft dit ook nog voor verandering in Dwaalspoor gezorgd? (Danielle)
Ja best wel. Ik hoorde vooral dat Masterplan wat langzaam op gang kwam. Daar heb ik in Dwaalspoor iets aan gedaan.

Al aan een verfilming gedacht? (Heleen)
Ik wel Hahaha…
Dat heb ik me serieus ook afgevraagd. Ik denk dat een Tim Oliehoek zich goed kan vermaken met jouw schrijfstijl. Het leest ook als een film. (Alexander)

Vraagje, kun je er een reeks van maken met als eerste Masterplan, dan Dwaalspoor, enz. Dus zit er een vervolg aan te komen Pjotr? (Mireille)
Ik heb een plannetje. Mijn volgende boek gaat over een van de personages uit Dwaalspoor maar wel helemaal los van de andere personages uit dat boek. Feitelijk een nieuw avontuur in dezelfde wereld als waar Alex in leeft. Alex keert later ook weer terug maar misschien speelt hij dan de tweede of derde viool. Geen idee nog.

Oeh…dit antwoord maakt me nieuwsgierig naar wie het hoofdpersonage uit een volgend boek zou zijn. Om hier een beetje voorschot op te nemen (ik gis zomaar wat hoor…geen idee uiteraard…maar…) zou je ook uit het oogpunt van een vrouw kunnen schrijven? Met Lynn heb je dat uiteraard al in een paar hoofdstukjes gedaan, maar een heel boek zou meer diepgang nodig hebben van het vrouwelijke hoofdkarakter. Zou je dat zien zitten? (SilviaA)
Ja zeker. Ik ben al met een project(je) bezig. Ik ben heel benieuwd waar die extra diepgang dan komt. Een hele uitdaging voor mij. Wel gaaf!

Hé Pjotr, vroeg me af of de medewerkers van de koffiezaken waar jij graag schrijft ook weten wat er tijdens het schenken van de liters koffie allemaal geschreven is? Zitten vast ook mensen tussen die graag lezen, ik zou daar wel nieuwsgierig naar zijn. (Bianca)
Heel toevallig kreeg ik vandaag dezelfde vraag, ook toevallig. Bij het DE café weet iemand het wel, dat ik daar altijd zit te schrijven. Ze vraagt ook altijd hoe het met mijn boeken gaat. Bij de Starbucks weten ze het volgens mij niet. Ze kennen me ondertussen wel. Ik vind dat eigenlijk wel leuk. Geeft een relaxed gevoel. Misschien schrijf ik er wel zo graag omdat ik me daar thuis voel. Leuke vraag. Thanks!

Niet alleen tijdens het lezen worden de deelnemers ‘aan het werk gezet’, maar ook na het dichtslaan van het boek krijgen ze een aantal vragen voorgeschoteld:

Wat vind je van de cover? Welke gevoelens roept de cover bij je op?
Moon: De cover is wat mij betreft niet echt een thriller cover, al zou ik hem wel gelijk op pakken in de winkel omdat de afbeelding mij nieuwsgierig maakt. Hij heeft iets mysterieus en aantrekkelijks.
Heleen: De cover roept bij mij op dat er iets over het spoor op me afkomt, iets vanuit het licht, wat ik niet kan overzien. Dat klopt wel bij het verhaal. Knap gevonden, die cover.
Bianca: Zowel de cover als de titel refereren naar een spoorlijn, mijn gedachten dat de actie dit keer via spoorwegen zu plaats vinden klopte voor het grootste deel. De trein speelde een grote rol.
Alexander: De eerste keer dat ik de cover op Facebook zag verschijnen, had ik mijn twijfels over de kleurstelling. Nadat ik het boek ook echt in handen had, waren die twijfels ongegrond: het is een opvallende cover, die in een boekhandel volgens mij direct op zal vallen en die ik in ieder geval even zou oppakken. De paarse letters van Dwaalspoor hadden misschien wel een ander kleurtje mogen hebben. De rode letters van ‘Winnaar Thrillzone debuutprijs 2016’ vallen goed op, en terecht dat hier een verwijzing naar wordt gemaakt. De inhoud wordt gelijk duidelijk met de term ‘actiethriller’, je weet wat je zou mogen verwachten.
Ik vind het plaatje echt gaaf: een winters landschap, een roestige stalen spoorbrug, de suggestie van een aankomende trein. Mogelijk dat de groene kleur van de cover iets vertelt over de inhoud van de trein of een motief dat met het verhaal te maken heeft.
De achterklap vind ik echt passen bij de cover, een stoere foto van Pjotr, alsof hijzelf geheim-agent zou kunnen zijn, en een schimmig plaatje van wat iemand op missie in Siberië zou kunnen zijn. Perfect.
Wat ik verwacht van de inhoud is snelle actie, in razend tempo en een verhaal dat je omverblaast.
SilviaA: De cover vind ik weergegeven in mooie, koele kleuren. Duidelijke belettering. De korte inhoud op de achterkant komt terug in de tekening van de spoorbrug en de trein (want is het een trein die ons tegemoet komt of is het slechts de schittering van de zon?) op de voorkant. Ik zie direct actie en vaart.
Susie: Een mooie aparte cover met heldere pastelkleuren. Als deze cover naast vele andere staat, zou het mijn interesse wekken.
Mireille: De cover trok mij niet aan, kleuren te flets. De titel trok mijn aandacht, niet de cover.
SilviavE: Een mooie cover, het boek nodigt uit om op te pakken. Een spoor, een explosie van licht lijkt het wel…echt aspecten voor een thriller.
Ineke: De cover vind ik schitterend. Die zachte kleuren vermengd met de sneeuwvlokken. Aan het einde van die spoorbrug een knallende lichtstraal. Daar zal zéker iets aan het gebeuren zijn. De cover maakt je al nieuwsgierig.
Chantal: De cover heeft een mooie kleur. De spoorbrug geeft diepte aan en daardoor ook snelheid.

De cover zal je een bepaald idee/gevoel gegeven hebben over de inhoud van het boek, klopt dit nog na het lezen van het boek?
Moon: Nee, omdat de omslag door de kleur wellicht mij niet een thriller of actie gevoel gaf, kon ik er nog geen beeld bij krijgen. Ik ben daarom aangenaam verrast.
Heleen: Het idee dat ik kreeg is dat het over het spoor ging en wat er rondom het spoor ging gebeuren. Dat was dus, passend bij de titel, een dwaalspoor. Wel knap dat het klopte met mijn gevoel dat er iets vanuit het licht komt wat je niet kunt overzien. Dat is vaak ook zo. Als je tegen het licht inkijkt, kun je niet scherp zien wat er komt. Ook in het boek denken ze “het licht” te zien, maar is dat een dwaalspoor…
Bianca: Mijn gedachten en ideeën over de inhoud van het boek klopte.
Alexander: De inhoud van het boek strookt met de aankondiging actiethriller en voldoet daardoor aan mijn verwachtingen. De setting van de cover past naadloos in het verhaal en mijn verwachting, gebaseerd op Masterplan, werd overtroffen door het plot.
SilviaA: De actie en de vaart die de cover zowel in beeld als in woord belooft wordt zeker waargemaakt. Het hele boek is alsof je in een sneltrein zit. Soms letterlijk. Je reist de hele wereld over in een paar hoofdstukken.
Susie: Juist de keuze van de brug vind ik het wel bij het verhaal passen. De keuze van kleuren minder maar daarom valt het juist op.
Mireille: leek mij iets triestigs, niet een thriller cover. Was aangenaam verrast bij het lezen en las als een trein.
SilviavE: Aan de cover zag ik dat het iets met een trein ofzo te maken moest hebben vanwege het spoor en de spoortunnel. Het stukje op de achterflap maakt meer duidelijk dat het om een oude dieseltrein gaat. Het klopt wel wat ik ervan dacht maar er komt nog veel meer bij kijken. De trein is maar een radertje in het geheel.
Chantal: Dit komt overeen met wat ik verwacht van dit boek, namelijk een boek vol actie. En dat is het zeker geworden! Het boek is vlot en vol spanning en actie geschreven. De personen worden net goed genoeg uitgewerkt om het verhaal lekker vlot te laten doorgaan en de actie niet te laten stoppen. Zij zijn ondergeschikt aan de actie. Dit doet geen afbreuk aan het verhaal. Het is een echte actiethriller. Dat had ik ook wel verwacht van Pjotr Vreeswijk. Zijn debuut Masterplan was ook ontzettend spannend en vol actie.
Ineke: Zoals ik al zei, de cover maakte mij nieuwsgierig naar wat er gebeurde. Veel actie had ik verwacht en is zeker uitgekomen. Wat gebeurde er op die brug of wat gaat er met die trein gebeuren? Achterflap is héél mooi. Pjotr staat er precies op zoals hij is. En met zijn achtergrond zou hij zelf als Alex te werk kunnen gaan. Ga ik mee als Suzanne.

Welke scene uit het boek is je het meest bij gebleven en waarom?
Moon: De scene in de hotelkamer dat Alex overmeesterd wordt. Daaruit blijkt wel weer dat niemand te vertrouwen is en gaf voor mij het verhaal een onverwachte wending.
Heleen: Ik ben het wel met Moon eens, die scene in het hotel, waarbij Alex overmeesterd wordt. Dat is een kentering. Die doet veel in het verhaal en in hoe je de eerdere info gaat bijstellen. Toch roepen de scenes vanuit Lynn ook iets bij me op. Dat zijn verschillende scenes, maar wat me daarin aanspreekt is de trouw waardoor ze steeds op situaties afstapt en doorzet.
Bianca: De man die met een hakbijl over het perron rende zag ik levendig voor me, hoop dit toch nooit in het echt mee te maken zeg.
Alexander: De scenes die mij het meest zijn bijgebleven zijn de kennismaking met Lynn Diaz, de achtervolgingsscène in Brussel en de bestorming van de schuilplaats van Ruben Clay. Het zijn toch vooral de actiescenes die veel indruk maken.
SilviaA: Het aan elkaar breien van Ruben Clay die het boek start en later ook min of meer afsluit vind ik heel subtiel gedaan.
Susie: Er zijn meerdere scenes bijgebleven maar als ik een moet kiezen ga ik toch voor de kennismaking met Lynn. Door de schrijfstijl en de eerste ontmoeting als lezer met Lynn krijg je toch een beeld voor ogen wie ze is.
Mireille: Vertrouwen hebben in mensen wordt moeilijker en moeilijker: zie de hotelscene waar het hoofdpersonage te pakken genomen wordt.
SilviavE: De scène dat ze de metro ontregelen in Londen. Een metro die voortraast en men kan niet ingrijpen. Dan denk je echt jeetje, dit zou zomaar echt kunnen gebeuren. Wat als… Een luguber stukje.
Ineke: Alle acties die er plaats vonden zoals achtervolgingsscenes, het treinscenario etc.. ze hebben allemaal een grote indruk achtergelaten.

Kun jij je identificeren met de hoofdpersoon? Wat zou jij hebben gedaan als je in de situatie van de hoofdpersoon zat?
Moon: Ik zou me meer kunnen identificeren met Lynn, zij heeft iets want mij heel nieuwsgierig maakt, hopelijk horen we daar nog meer van en worden haar wraakacties verder uitgediept. Wat betreft Alex had ik niet veel anders gedaan. Het verhaal loopt lekker en er zijn geen ongeloofwaardigheden.
Heleen: Voor mij zijn er meerdere hoofdpersonen. Alex natuurlijk en daar kan ik me goed mee identificeren. Maar Lynn is in andere hoofdstukken een hoofdpersoon. Bij beiden spreekt het me aan hoe ze doorzetten en voor het goede blijven strijden.
Bianca: Nee, ik kan me niet identificeren met de hoofdpersoon, ben daar een te grote schijterd voor, zal altijd ellende uit de weg gaan en het zeker niet opzoeken.
Alexander: Ik herken me wel in Alex. Alhoewel alle karakters ver van mijzelf staan in hun acties, herken ik mezelf wel in de loyaliteit naar je vrienden toe en de mensen waar je een vertrouwensband mee hebt: je staat klaar voor anderen, en gaat tot je niet meer kunt. Je kunt je misschien niet zo goed uitspreken daarin, maar spreekt meer met je daden (en bent af en toe blind voor wat recht voor je staat).
SilviaA: Nee, ik kan me totaal niet identificeren met Alex de Klerck. Ik zie mezelf liever als Suzanne die op afstand helpt en hierdoor minder hoeft te knokken (Masterplan heb ik niet gelezen. Door vage hints in Dwaalspoor denk ik wel dat Suzanne ook een tough cookie is en zich ook wel weet te redden als ze moet vechten).
Susie: Ik herken mij wel in Alex. Zijn doorzettingsvermogen, door het vuur gaan voor vrienden. De speciale band die je hebt met diegene waarmee je dingen meemaakt. Niet stoppen als de berg hoog is en als je er niet overheen kan dan maak je een tunnel en ga je erdoorheen. Opgeven is geen optie.
Mireille: Ik kan mij helemaal niet identificeren met het hoofdpersonage. Ben een te grote bangerik om ook maar iets te doen waardoor ik buiten de lijntjes zou kunnen kleuren.
SilviavE: Alex en Lynn spreken me beiden erg aan. Het zijn echte doorzetters en deinzen nergens voor terug. Ik denk als dit mijn baan zou zijn dat ik er ook volledig voor zo gaan en net als deze twee er alles uithalen wat erin zit.
Chantal: De hoofdpersoon is een echte actieheld. Zo ben ik echt niet. Ik kan me wel in hem verplaatsen en ik denk dat als ik hem was ik ook zo gehandeld had.
Ineke: Moeilijke vraag zeg. Tja een beetje wel, ik zoek ook vaak de grenzen op en probeer dan de ellende die eruit voortkomt weer glad te strijken, maar brengt wél lekkere spanning met zich mee.

Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? Weet jij zelf een andere titel die bij het boek past?
Moon: Dwaalspoor past zowel goed bij de cover als bij het verhaal. De karakters worden op het verkeerde been gezet, op een dwaalspoor gebracht. Duidelijk en dekkend. Een andere titel? “Verraden”.
Heleen: Er is, wat mij betreft, geen betere titel. Ik denk dat de hoofdpersonen en wij, als lezers, steeds op een dwaalspoor gezet worden. Goed gevonden.
Bianca: Dwaalspoor is een titel die het boek past als een warme jas, hij is dubbel uit te leggen.
Alexander: Dwaalspoor is een uitstekende titel. Kort en zakelijk, pakkend en eigenlijk ook verklarend. Je weet van tevoren dat wat je leest met argwaan moet worden gelezen. Je kunt verwachten dat er een plottwist aan zit te komen. Het knappe is, dat het zo geschreven is, dat je alsnog in het dwaalspoor trapt.
SilviaA: Titel past prima. Wel zette het mij af en toe op het juiste spoor…omdat ik constant dacht wat zal het dwaalspoor zijn en daardoor twijfelde ik aan vrijwel alles.
Susie: Deze titel is uitstekend gekozen. Titel is kort en krachtig en met een woord vertel het je wat je zelf als lezer meemaakt, je wordt op een dwaalspoor gezet.
Mireille: De titel past erg goed bij het boek. Sporen hebben een prominente rol in het boek en ook de personages worden op een dwaalspoor gebracht. Een andere titel is moeilijk. Misschien ‘ Verraders’, maar die past minder bij de inhoud van het boek.
SilviavE: De trein die leeg is en de kiezels die ze vinden. Echt een dwaalspoor. Er komt trouwens vaker het woord Dwaalspoor voor in het boek. Ook mbt de computer. Het hele boek is een groot dwaalspoor. Hele goede titel, ik zou zo geen betere kunnen verzinnen.
Chantal: Ik vind de titel dwaalspoor erg goed gekozen. In het boek wordt Alex en ook de lezer regelmatig op een dwaalspoor gezet. Ik zou zelf geen betere titel kunnen verzinnen.
Ineke: Zeker is Dwaalspoor de titel die dit boek verdiend en ook ik werd vaak op een dwaalspoor gebracht. Er past geen betere titel bij.

Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent?
Moon: Pjotr is voor mij een onbekende schrijver, zijn boek Masterplan heb ik niet gelezen. Hierdoor was ik zoekende in het begin, ik moest mijn weg vinden en kennismaken met de karakters. De schrijfstijl is voor mij een groot pluspunt aan het boek. Beeldend maar vooral de zinnen en de woordkeuze is iets waar ik erg blij van word.
Heleen: De schrijfstijl van Pjotr is perfect voor een actiethriller. Ik heb zijn eerdere boek niet gelezen, maar wat mij betreft mag hij qua schrijfstijl en opbouw vergeleken worden met de beroemde schrijvers die hij zelf (als hij leest) graag leest!
Bianca: De schrijfstijl is duidelijk, je hebt als lezer het gevoel dat je in een actiefilm meedoet. In Masterplan miste ik wat persoonlijke sores, een beetje liefde, dat heeft Pjotr opgepakt en in goede proporties toegevoegd.
Alexander: De schrijfstijl wijkt wat af ten opzichte van Masterplan; korter, zakelijker, minder poespas. Hierdoor blijven ook de karakters wat afstandelijker.
SilviaA.: Geen idee of het anders is. Dit is het eerste boek dat ik van deze auteur lees. Ik heb genoten van de korte, bondige schrijfstijl. Korte hoofdstukken. Geen lange zinnen. Echte actie. Filmisch beschreven.
Susie: Ik ken zijn eerdere boek nog niet dus kan het niet vergelijken. Eerlijk gezegd kan ik ook niet beantwoorden of deze stijl goed past bij een actie verhaal want ik heb in hele langere tijd geen actieverhalen gelezen. Ik lees vooral Fantasy, Oorlogs- en horrorboeken. Dus dit soort boek was een keer wat anders. En ik heb er geen spijt van. Ik begon zonder verwachtingen met dit boek maar door de vlotte schrijfstijl en korte hoofdstukken word je in het verhaal gezogen en is het een sneltrein die niet stopt maar elke moment kan ontsporen maar je weet niet wanneer dit gebeurt.
Mireille: De schrijfstijl is erg aangenaam en leest erg vlot weg. Heb het vorige boek (nog) niet gelezen en kan dus niet vergelijken.
SilviavE: De schrijfstijl is er een met veel vaart. De gebeurtenissen buitelen over elkaar heen. Korte hoofdstukken. Alle ingrediënten voor een actiethriller. Dit is mijn eerste boek van Pjotr en ik denk dat zijn eerste boek net zoiets moet zijn. Ik heb nu dus nog geen vergelijkingsmateriaal.
Ineke: Een perfecte schrijfstijl voor een actiethriller. Zoals ik genoten heb van Masterplan heb ik zelfs minstens zoveel genoten van Dwaalspoor. Ik hou van de snelle acties, goed omschreven. Bovendien vind ik de korte hoofdstukken heel prettig om te lezen. Ook de verwijzing naar waar het een en ander afspeelt, vind ik heerlijk.

Pjotr & Ineke

Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich?
Moon: Langzaamaan word je door Pjotr mee genomen naar de plot, welke voor mij niet helemaal bevredigend is of juist wel, het maakt mij nieuwsgierig naar meer.
Heleen: De verhaallijn is perfect opgebouwd. Het was even wennen. Door de eerste verschillende inleidende verhaalstukjes vraag je je steeds af waar het naar toe gaat, maar dan loopt het als een (snel)trein en bouwt alles mee naar de dwaalsporen en naar het uiteindelijke plot. Goed gedaan.
Bianca: Het verhaalt bouwt goed op, komt als een sneltrein op gang en eindigt met een goed plot.
Alexander: De wisselwerking tussen de verschillende karakters leest prettig en zorgt voor een spannende opbouw. Ook de spanning per hoofdstuk wordt goed opgebouwd en dwingt je om verder te lezen. Een karakter raakte wat verdwaald in het verhaal en had misschien iets eerder terug kunnen komen.
SilviaA: Het dwaalspoor ontwikkelt zich op een heel goede manier. Het plot is dat dat het plot niet blijkt te zijn. Goed in elkaar gezet!
Susie: Opbouw van het verhaal is goed, moest even wennen aan het regelmatig wisselen van de personages maar toen ik in het verhaal zat vloog de bladzijdes voorbij. Wel moest ik in het begin even slikken dat Alex in het begin bij een oefening bij de voornaam genoemd werd, maar dat komt misschien door mijn jaren in de landmacht. Maar al snel word je in het verhaal gezogen en de plot is goed. Ben benieuwd naar zijn andere boeken.
Mireille: De opbouw vind ik goed, al had ik in het begin best wel wat moeite om te volgen door de vele plaatswisselingen. Maar gaandeweg kon ik het verhaal zeer goed volgen en werd het almaar spannender. Ook ik werd op een dwaalspoor gebracht.
SilviavE: Het is een goed uitgedacht verhaal wat meteen spannend en vol vaart begint. De schrijver weet dit goed vast te houden en brengt er zelfs nog meer spanning en actie in verder in het verhaal. Knap om de lezer zo te kunnen vangen. Het verhaal zakt ook nergens in en de plot is heel verrassend.
Chantal: Het boek is zo opgebouwd dat je maar door wil lezen en je je in een sneltrein bevindt. Het verhaal wordt vanuit verschillende standpunten beschreven waardoor je steeds meer van het verhaal begrijpt. Er wordt goed naar de plot toegewerkt.
Ineke: Een zeer goed opgebouwd stuk. Men valt van de ene actie in de ander en allemaal heel goed uitgewerkt.

Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin?
Moon: Pjotr heeft mij weten te raken door de opbouw van en de woordkeuze in zijn zinnen. Mijn complimenten!
Heleen: De auteur schrijft heel beeldend, waardoor je het voor je ziet gebeuren. Dat raakt een gevoel van spanning. Wat me op een andere manier heeft geraakt zijn de mijmeringen van Alex over Suzanne. Hij kan op afstand enorm op haar vertrouwen, maar zou meer binding met haar willen. Dat biedt ook iets om in een volgend deel op voort te bouwen.
Bianca: De auteur heeft mij in Dwaalspoor meer weten te raken dan in Masterplan, Masterplan was alleen maar actie, in Dwaalspoor is meer aandacht besteed aan de personen.
Alexander: Waar Pjotr met Masterplan de grenzen van het vak nog aan het aftasten was, en hier en daar nog wat voorzichtig was en de tijd nam, heeft hij duidelijk een stap gemaakt; overbodige last is overboord gegooid en een schrijfstijl waar hij zich prettig bij voelt is gevonden: snel, actie, gaan. Ik kijk nu al uit naar het volgende boek en naar de ontwikkeling van Pjotr als schrijver.
SilviaA: Positief. Hoewel ik lang geleden actiethrillers als die van Ludlum (ja, ja, ik ben wat ouder…) soort van heb afgezworen omdat ik meer van de thrillers en niet van de actie ben, kon dit boek me toch wel bekoren.
Susie: Tussen de combo van personages en actie is een goede grens gevonden. Ik moet daardoor mijn vooroordelen over actieverhalen herzien.
Mireille: Woordkeuze en opbouw van de zinnen waren goed.
SilviavE: Hij heeft mij zeker kunnen raken met de snelheid en actie van dit boek. En inmiddels ligt deel 1 hier al in huis. Hij heeft mij dus positief geraakt.
Ineke: Zeker heeft Pjotr me geraakt. Het is nét of je zelf in het boek op de achtergrond mee kijkt en speelt. Geweldig zoals hij alles tot ontwikkeling brengt. Negatieve zin?? Niets echt. Alles is geloofwaardig.

Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen?
Moon: Ik had geen idee wat ik kon verwachten, maar de verhalen van de mensen en de recensies maakten mij wel erg nieuwsgierig. De lat die daardoor erg hoog lag is wat mij betreft niet echt gehaald. Dit ligt aan mij persoonlijk en zeker niet aan de schrijver die een sterk verhaal neer zet waarbij een verfilming zeker niet uitgesloten moet worden. Het genre is niet helemaal mijn genre, en dit komt dan vooral door het politieke gedeelte, de bemoeienis van de CIA. Maar zoals ik al zei, dit is persoonlijk en doet mijn beoordeling geen kwaad.
Heleen: Ik had goede dingen gelezen over het eerste boek van Pjotr. Die verwachting is uitgekomen met Dwaalspoor. Ik vind Pjotr een goede schrijver, die zeker door mag gaan in deze lijn en voldoende aanknopingspunten voor vervolgdelen heeft neergezet!
Bianca: Ik hoopte dat Dwaalspoor buiten veel actie ook wat meer aandacht zou hebben voor het wel en wee van de hoofdrolspelers en die verwachting is gelukkig uit gekomen.
Alexander: De vooraf gestelde verwachting is wat mij betreft overtroffen. Een groter verhaal dan Masterplan, een beter plot, geen overdaad aan romantiek, en veel actie.
SilviaA: Actie is het sleutelwoord. En dat heb ik gekregen. Een hoge mate!
Susie: Ik had geen verwachtingen voor dit boek, maar mijn verwachtingen voor zijn volgende boek zijn zeker hoog.
Mireille: Ik had vooraf geen verwachtingen over het boek omdat ik de auteur niet kende. Ik was wel heel nieuwsgierig om een nieuwe auteur te ontdekken. Ben dus onbevooroordeeld beginnen lezen. Alle nieuwsgierigheid werd ingelost en ik heb heel spannende uurtjes doorgebracht met dit boek.
SilviavE: Ik verwachtte een boek met veel actie en snelheid. En dat is zeker uitgekomen!
Ineke: Ja ik had zeker hoge verwachtingen, omdat ik Masterplan al had gelezen. Deze zijn ook uitgekomen omdat het verhaal me vanaf de eerste bladzijde heeft gepakt. Ik weet haast zéker dat we een vervolg van Alex gaan krijgen.