Titel: De oppas
Auteur: Jet van Vuuren
Genre: Thriller
Uitgeverij: Karakters Uitgevers
Publicatiedatum: september 2015
Aantal bladzijdes: 320
Recensie: Leontine
Cover
Op de voorkant zie je een wipwap en opspattende aarde. Dat betekent dat er kinderen in voor komen. De titel van het boek en de naam van de auteur zijn in een blok geplaatst, net zoals we bij bijv. Suzanne Vermeer zien. Het valt goed op.
Auteur
Hennie de Groot (Amsterdam, 28 december 1956) debuteerde in 2011 als Jet van Vuuren met de thriller “Zomerdruk”. De auteur won verschillende verhalenwedstrijden, schreef een Margriet-pocket en talloze succesvolle thrillers. Ze is geboeid door vrouwenverhalen en alles in haar oeuvre draait dan ook om vrouwen met een bepaalde achtergrond. Een tikkeltje verknipt, moordlustig, maar toch herkenbaar.
Achterflap
Kim is de vaste oppas van Max en Suze. Toch is Kim allesbehalve geschikt als oppas: ze houdt niet van kinderen, rookt liever een joint, of vrijt met Anton de buurman, echtgenoot van de bedlegerige, kinderloze Dorien.
Als op zekere dag de kleine Suze verdwijnt en niet veel later haar dode lichaampje bij de oppas in de tuin wordt teruggevonden, wijst alles erop dat Kim de dader is.
Kim beweert dat ze het niet gedaan heeft, Max bevestigt dat, niemand gelooft hen.
Wie vertelt de waarheid en wie is de echte moordenaar?
Dertien jaar later proberen Kim en Max alsnog hun gelijk te halen. Want wraak is zoet. Totdat het lot anders bepaalt…
Mijn mening
Jet van Vuuren schrijft vaak over enigszins verknipte vrouwen. En in De Oppas is dat zeker niet anders. Het verhaal gaat over Kim, de oppas van Max en Suze, die na de moord op Suze 13 jaar achter de tralies heeft doorgebracht. Maar ze was onschuldig! En nu zint ze op wraak. Ze kan het niet geloven dat ‘haar’ Anton haar 13 jaar onschuldig in de gevangenis heeft laten zitten en ontvoert hem.
Tegelijkertijd zint ook Max op wraak. Zijn jeugd viel in duigen toen zijn zusje ontvoerd werd. Dorien is het “slachtoffer” van zijn wraak als zij, na de verdwijning, een bericht ophangt in de supermarkt voor een hulp in huis, waar Max op reageert.
De Oppas is een vlot geschreven boek met een vermakelijk karakter. Wie heeft Suze vermoord en waarom? Dat is de leidraad van het verhaal. Voor mij was dit echter al heel snel duidelijk. Het verhaal is nooit echt heel spannend, maar af en toe is er een versnelling in het verhaal waardoor je toch wilt blijven lezen. Feitelijk zijn er twee verhaallijnen die los van elkaar lopen, maar die af en toe elkaar even aantikken om aan het einde in elkaar verweven te raken. De ontknoping is niet heel verrassend te noemen en toch merk je dat aan het einde de spanning wel oploopt. En er zat een verrassingselement in die ik toch niet had zien aankomen.
De boeken van Jet van Vuuren worden door een groot publiek gelezen en ik snap zeker waarom. De schrijfstijl is makkelijk en de verhaallijnen zitten niet heel ingewikkeld in elkaar waardoor het boek bij veel mensen herkenning zal oproepen.
Spanning: 3
Plot: 3
Schrijfstijl: 3,5
Originaliteit: 3
Psychologie: 3
Ik geef De oppas 3 sterren.
Leontine
