De maand december staat in het teken van thrillerschrijfster Jet van Vuuren! Wij mochten haar een paar vragen stellen, wie is de schrijfster achter de fijne thrillers?
Kun je jezelf beschrijven in een aantal woorden en die kort toelichten?
Ik kan mezelf het beste beschrijven als iemand die met volle teugen van het leven geniet en daarbij steeds weer nieuwe kanten in zichzelf ontdekt. Zo dacht ik heel lang alleen maar te kunnen tekenen en schilderen, terwijl ik nu als fulltime schrijver werk. De grootste drijfveren daarbij zijn mijn nieuwsgierigheid, gevoel voor humor en fantasie.
Hoe ziet een doorsnee dag in het leven van Jet van Vuuren eruit?
Om acht uur sta ik op, laat de hond uit en ontbijt. Om negen uur zit ik in mijn werkkamer en schrijf tot een uur of twaalf/halfeen. Dan wordt er weer gewandeld, is er een boterham en ga ik rond de klok van een/halftwee weer verder met schrijven. Meestal stop ik om een uur of vijf of halfzes. Dan kook ik, kijk DWDD of een serie op Netflix. Ik hou van regelmaat en discipline. Ben daarin misschien wel wat voorspelbaar en saai, maar voel me daar het meest senang bij.
Waar haal je je inspiratie voor het schrijven vandaan? Waarom ben je juist thrillers gaan schrijven? Ga je je ooit wagen aan een ander genre?
Inspiratie haal ik uit het nieuws, kranten, tijdschriften, of dingen die ik opvang in gesprekken tussen mensen. Thrillers spreken me aan omdat ze over foute mensen gaan die er niet voor schuwen een moord te plegen. Mensen met een randje vind ik interessanter om over te schrijven dan brave borsten. Liever geen ander genre dus, voor je het weet komt er weer een lijk uit de kast…
Heb je vaste rituelen tijdens het schrijven? Schrijf je in stilte of mag het lekker rumoerig zijn?
Ik schrijf altijd in mijn werkkamer en zonder rituelen, ik ga zitten en begin. Als er te veel omgevingsgeluiden zijn, zet ik een koptelefoon op met muziek en luister ik naar jazz. Bijna altijd dezelfde muziek, Keith Jarrett, Benjamin Herman of Miles Davis. Als het maar lekker swingt.
Waarom gebruik je een pseudoniem? Jouw eigen idee of kwam de uitgever daarmee?
Dat was een idee van mijn uitgever, mijn eigen naam kan ook een mannennaam zijn. Aangezien ik typische vrouwenthrillers schrijf, leek hem dat niet zo passend. Lezers geloven niet snel dat een man zo goed in de huid van een vrouwelijke hoofdpersonage kan kruipen. Bovendien vind ik deze naam heel goed bij mij en mijn boeken passen, ik ben er inmiddels vertrouwd mee.
Alle titels van je boeken bestaan uit een enkel woord. Is dat bewust gedaan? Bedenk je de titels zelf?
De eerste vier titels heeft mijn uitgever bedacht, de latere zijn in overleg gegaan of vond ik zelf geschikt, zoals: Eindfeest, Papadag en Misstap. Ja, en één begrip is wel zo pakkend. Je weet meteen wat voor vlees je in de kuip hebt.
Berusten de onderwerpen in je boeken (misschien deels) op waargebeurde verhalen?
De aanleiding kan iets uit het nieuws zijn, dus waargebeurd, maar ieder verhaal is verder door mij verzonnen. Soms schrijf ik over een bepaald onderwerp en word ik ingehaald door het nieuws. De ‘me too’ kwestie bijvoorbeeld die in Papadag zit. Wel speelt de achtergrond, het decor (Texel, de Veluwe, Almere, Amsterdam) een herkenbare rol voor mij. Het is fijn om te schrijven over een omgeving die je goed kent. Daarnaast geldt dat ook voor de research, ieder onderwerp waarover ik schrijf moet ik me eerst goed in verdiepen. Wijnen, roeien, de uitvaartbranche, psychiaters, etc.
In Bloedheet speelt Britt van Dijk een van de hoofdrollen. Waarom niet meer boeken met haar als hoofdpersoon? Zou je überhaupt een serie willen schrijven? Britt zit nu in drie boeken: Bloedheet, Het Chateau en Misstap. Misschien moet het daar maar bij blijven, tenzij er nu lezers zijn die meer Britt willen? Leuke test voor mij. Een serie lijkt me ook leuk, daar ga ik nog over nadenken.
Denk je aan bepaalde personen als je ietwat aparte types in je boeken neerzet?
O, ja, er komen zoveel mensen op je pad en daar kun je zoveel eigenaardigheden van gebruiken. Heerlijk! Ik gooi veel karaktereigenschappen van mensen door elkaar en hussel daar dan een lekker (herkenbaar) verknipt type van.
Waar kwam de inspiratie voor Misstap vandaan?
Uit iets dat ik opving over as-vermenging. Een kleine aanleiding levert voor mij al snel een groot verhaal op.
Op welk boek van jezelf ben je het meest trots? 
Moeilijk, ik hou van al mijn personages (hoe slecht ze soms ook zijn) en die zijn in ieder boek weer anders. Daarom vind ik meerdere boeken heel geslaagd. Trots ben ik op ‘Papadag’. Daarin ben ik heel ver gegaan.
Ben je alweer aan een nieuw boek begonnen?
Momenteel is mijn elfde boek net klaar. Dat gaat ‘De minnaar’ heten en verschijnt in het
voorjaar. In zo’n schrijfvrije periode dwarrelt mijn geest vaak wat rusteloos rond. Dan duik ik zo nu en dan in mijn knipsels, wandel veel met de hond, koop nieuwe kleren en geef me over aan het grote niets. Meestal ontstaat er dan vanzelf wel weer een plan voor een boek.
Wat lees je zelf graag? Wie is jouw favoriete schrijver? Heb je een groot voorbeeld?
Vroeger las ik voornamelijk literatuur. Ik hou van de boeken van Arnon Grunberg en mijn grote voorbeeld was Marcel Proust… maar wie leest dat nog? Als het om thrillers gaat vind ik Esther Verhoef goed en B.A. Paris of Nicci French. Weinig bloed en veel psychologie.
Waar word je heel blij van?
Van mijn hondje Duuk!
Hoe ga je Kerst vieren en wat staat er op het menu? 😉
Ik vier het samen met mijn man, we wandelen, lezen of luieren voor de tv. ’s Avonds tut ik me op en gaan we lekker uit eten. Er staat dan iets wilds op het menu, hoe meer gangen hoe beter, doe mij maar iets culinairs.
Nog goede voornemens voor 2018?
Me minder druk maken om kleine dingen die niet gaan zoals ik wil, maar volop genieten van dat wat er al is.
