Titel: Bloedheet
Auteur: Jet van Vuuren
Genre: Thriller
Uitgeverij: Karakter Uitgevers
Publicatiedatum: juni 2012
Aantal bladzijdes: 319
Recensie: Manon
Auteur
Jet van Vuuren is geboren op 28 december 1956 en het pseudoniem van thrillerschrijfster Hennie de Groot. In 2011 verschijnt haar eerste thriller ‘Zomerdruk’ en sindsdien heeft zij nog diverse thrillers geschreven met ‘Misstap’ als laatste. In haar thrillers spelen vooral vrouwen de hoofdrol en vooral vrouwen met een bepaalde achtergrond. Tevens werkt ze parttime als bibliothecaris bij de bibliotheek in Almere.
Achterflap
Het is hoogzomer. De meeste inwoners van Almere zijn op vakantie of hebben ter verkoeling de omliggende strandjes opgezocht. Als opeens het kattenvrouwtje Mies van Rossum verdwijnt, worden in diverse wijken van Almere dode katten gevonden. Niet veel later wordt ook het lijk van Mies gevonden. Wie heeft haar vermoord, en waarom?
De paar thuisblijvers zijn op één hand te tellen. Is het Joop, de aantrekkelijke neuroloog uit de Filmwijk die nog een appeltje heeft te schillen met Mies? Gonnie, zijn bedrogen echtgenote? Ans, die een oogje heeft op Gonnie? Of is het de verlegen studente Fleur die bij Ans in huis woont en een verhouding heeft met Joop? Alles wijst in de richting van Thijs Vleugels, de asociale buurman van Mies. Maar heeft hij het ook daadwerkelijk gedaan? De jonge rechercheur Britt van Dijk woont nog maar net in Almere wanneer ze op deze moordzaak wordt gezet. Als er nog een dode valt en ook Brits eigen leven gevaar loopt, moet ze heel goed nadenken over wie de dader kan zijn.
Een klassieke ‘whodunit’ in een hedendaagse Vinex-wijk.
Mijn mening
Bloedheet is opgedeeld in drie gedeeltes, met in elk deel korte hoofdstukken en elk hoofdstuk belicht een ander personage waardoor er ook meerdere verhaallijnen ontstaan, die naarmate het boek vordert uiteindelijk bij elkaar komen. Zeker in het begin ben je even zoekende in het verhaal, wie hoort bij wie, je moet dan oppassen dat het geen klucht gaat worden. Niet alle personen in het boek vind je even aardig, bij eentje sloeg mijn verbeelding bij een bepaald stuk in het boek behoorlijk op hol.
Zoals het gezicht van Ans schuilging achter een masker, zo zat haar lichaam verpakt in een korset. Haar borsten waren vrij. Vettig blubberden ze over het strakke keurslijf.
Britt is de rechercheur die de moorden moet zien op te lossen en hoe alle personen op een of andere manier aan elkaar zijn gelinkt. Ik vond haar toch wel de hoofdpersoon van het boek.
Ik had graag meer verdieping bij Britt gezien, had haar graag beter willen leren kennen. Zelfde geldt voor Ronnie (haar leerling), type ruwe bolster blanke pit, die even moet leren omgaan met het feit dat een vrouw zijn baas is.
Bloedheet is mijn vuurdoop van Jet van Vuuren en zeker niet mijn laatste. Jet heeft absoluut een fijne schrijfstijl, geen langdradige dialogen of lange stukken tekst over een onderwerp. Alleen miste ik wel de diepgang in het boek. Aan het begin van het verhaal weet je eigenlijk al wie het heeft gedaan, maar voor een zondagmiddag in de tuin of in dit gedeelte van het jaar met een dekentje op de bank, is het absoluut een fijn boek om te lezen.
Spanning: 3
Plot: 3,5
Leesplezier: 3,5
Schrijfstijl: 3
Originaliteit: 3
Psychologie: 3
3 sterren voor Bloedheet.
Manon
