Wie niet weg is - M.J. Arlidge - Thrillers and More

Titel: Wie niet weg is
Auteur: M.J Arlidge
Serie: Helen Grace #6
Genre: Thriller
Uitgeverij: Boekerij
Vertaling: Harmien Robroch
Publicatiedatum: november 2017
Aantal bladzijdes: 396
Recensie: Heidi

Cover
De donkere cover met aan de randen prikkeldraad, de titel Wie niet weg is in oranje letters is zeker herkenbaar als een boek van M.J. Arlidge. Ook zijn vorige thrillers passen mooi in het rijtje thuis. Het straalt eenvoud en herkenning uit, ik zou hem daarom ook zeker oppakken als ik hem tegenkwam in de boekhandel.

Auteur
M.J. Arlidge schrijft al vijftien jaar voor verschillende Britse crimeseries. Iene Miene Mutte was zijn debuut als thrillerauteur en werd lovend onthaald door pers en publiek. Inmiddels heeft hij al zeven boeken geschreven met de intrigerende inspecteur Helen Grace in de hoofdrol, waarvan er al zes bij Boekerij in vertaling verschenen.

Achterflap
Helen Grace was een van de beste rechercheurs van Southampton, maar nu zit ze zelf in de gevangenis, te midden van de moordenaars die ze daar zelf heeft doen belanden. Ze weet dat ze maar op één manier vrij kan komen: overleven totdat haar rechtszaak voorkomt en op de een of andere manier haar onschuld bewijzen.
Maar dan wordt er een verminkt lichaam in de cel naast die van haar gevonden en vreest Helen voor haar eigen leven. Er loopt namelijk een moordenaar rond in de gevangenis en ze moet hem vinden, voordat ze het volgende slachtoffer wordt…

In de gevangenis is het de hoop die je kapotmaakt niet de wanhoop.

Mijn mening
Reikhalzend kijk ik altijd uit naar het volgende deel met Helen Grace in de hoofdrol. Ook dit keer was ik erg benieuwd omdat Helen nu zelf in de gevangenis terecht komt. Ze zit nu tussen de mensen die ze normaal zelf achter de tralies laat verdwijnen. “Veilig achter slot en grendel” krijgt in deze thriller een hele andere lading. Want ben je wel zo veilig als er een moordenaar rondloopt in de gevangenis? En jezelf geen kant op kunt? Zoals ik van M.J. Arlidge gewend ben, zit er ook in dit verhaal weer erg veel vaart. Met een beeldende en erg vlotte schrijfstijl neemt hij je weer bij de hand door het verhaal. De korte hoofdstukken worden afgewisseld in perspectief. Zo lezen we mee met Helen die tussen de vier muren probeert te overleven en in alles lijkt tegen te worden gewerkt. Maar ook Charlie, Helens collega en inmiddels vriendin, komt aan het woord terwijl zij haar eigen jacht heeft geopend om Helens onschuld te bewijzen. Ook komt de moordenaar aan bod, dit zorgt voor extra spanning. De frustraties die Helen teisteren zijn bijna voelbaar en ook zit er weer een flinke dosis menselijke emoties in het verhaal verweven. Naarmate het verhaal zijn einde nadert, lijkt de spanning wel in een stroomversnelling te komen.

Toch heb ik nog een heel klein puntje: in het verhaal komt een personage voor die Jordi heet. Ik moest hier erg aan wennen en regelmatig omschakelen omdat ik telkens dacht dat het een mannelijk persoon was, maar het in deze thriller toch echt om een vrouwelijk personage ging. De setting waarin het verhaal zich afspeelt, de gevangenis, is best beperkt, en toch wist Arlidge mij hier weer mee te verrassen. Het werd geen moment saai of eentonig, en hiermee is het hem wederom gelukt om een spannende thriller te schrijven. Ik kijk alweer uit naar het volgende deel.