Zaterdag 28 oktober 2017 vond op landgoed Het Laer in Ommen een literair culinair evenement plaats. Chef-kok Gerhard Müller van Hotel 
& restaurant De Zon stelde naar een idee van Marja West een zes-gangen menu samen, gebaseerd op boeken van zes verschillende auteurs: Bram Dehouck, Tomas Ross, Corine Hartman, Marjolijn Uitzinger, Almar Otten en Thomas Olde Heuvelt.
Een beperkt aantal gasten werd in de gelegenheid gesteld samen met de auteurs de avond bij te wonen in de huiskamer van het historische huis. Vanwege de afstand die sommige gasten moesten afleggen, kon er ook gebruik worden gemaakt van een overnachting in het nabij gelegen hotel, waar wij (Alex & Yfke) dan ook dankbaar gebruik van maakte.
De rit van bijna twee uur zorgt ervoor dat ik enigszins vermoeid in onze hotelkamer aankom, zodat een powernap onvermijdelijk is. Met de vermoeidheid nog in de ogen nemen we een voorafje in de foyer van het hotel, alwaar ik blindelings langs alle auteurs inclusief Marja West loop. Gênant. Bijkomend probleempje is dat, na het ontwaken, een van mijn kiezen het wel een goed idee vond eens flink te gaan zitten etteren. Niet zo leuk, maar ik ben een vent dus komt alles wat dramatischer binnen dan bij de overige 50% van de bevolking.
Terwijl ik een flinke slok chocomelk neem om de pijn enigszins te verzachten, hoor ik een tikkend geluid achter mij en een bekende stem en zie ik hoe Marja op haar krukken naar ons toe loopt – ze had twee dagen ervoor op onfortuinlijke wijze beide enkelbanden afgescheurd. Zij behoort tot de overige 50% van de bevolking die ervoor kiest niet al te moeilijk te doen over lichamelijk ongemak en gedroeg zich als een rockster door met krukken en al de avond aan elkaar te praten vanaf een niet letterlijk te nemen troon. Het toeval wil dat de avond oorspronkelijk een andere gastvrouw zou hebben, maar die brak eerder die week haar enkel. ‘De vloek van Huize Laer’ zou een mooie titel van een thriller kunnen zijn, ik claim het copyright alvast.
Vanaf het hotel is het een korte, druilerige wandeling naar landgoed Het Laer, alwaar wij na binnenkomst worden begeleid naar onze vastgestelde tafel voor die avond. Dochter Anna West met haar gemaal, goede vrienden van Marja en fotograaf Robert van der Meulen zijn ons aangenaam gezelschap.
Na een korte introductie komen de auteurs een voor een de kamer binnen en nemen plaats aan een van de vijf tafels. Tomas Ross neemt als eerste schrijver plaats op de wisselstoel aan onze tafel waarna top-chef Gerhard Müller zijn eerste creatie presenteert: een frisse amuse.
Het eerste glas wijn is genuttigd als Bram Dehouck wordt verzocht plaats te nemen op een stoel naast Marja voor een kort interview. De eerste gang van het menu is gebaseerd op het door Dehouck geschreven boek Een zomer zonder slaap. Dehouck debuteerde met zijn boek Het meisje dat vergeet, over zijn zus die na een verkeersongeval niets meer onthoudt. Tevens is hij winnaar van zowel de Schaduwprijs als de Gouden Strop, iets waar alleen Tomas Ross´ protegé Donald Nolet over mee kan praten. Een zomer zonder slaap gaat over een fictief dorpje waar een aantal windmolens worden geplaatst en de gevolgen voor het leven in het dorpje. Een thriller met een humoristisch sausje. De paté met bloederige cranberrysaus maakt nieuwsgierig hoe het verhaal afloopt. Yfke zit overigens wat ongemakkelijk naar de paté te kijken, sinds Hex zal paté nooit meer hetzelfde voor haar zijn. Voor mij binnenkort waarschijnlijk ook. 
Met de bloederige saus in de mond hebben wij een vermakelijk tafelgesprek met Tomas Ross: over zijn 73e boek dat net af is, hoe hij ´s morgens vroeg opstaat om vervolgens urenlang te schrijven, over het koninklijke huis, Den Haag en Noordwijkerhout. Een erg aangenaam gesprek en jammer dat het niet langer duurt omdat het tijd is voor de stoelendans. Corine Hartman neemt zijn plaats aan tafel over en Tomas Ross is aan de beurt voor een kort interview en leest een stukje voor uit Onderkoning van Indië. De tweede gang is dan ook logischerwijs een Indische vissoep, geparfumeerd met Max Havelaar koffie. Serieus, ik wist niet dat deze combinaties mogelijk waren, maar ik vind het geslaagd.
Tijdens de tweede gang spreken wij met Corine Hartman over haar 17 boeken, die zij in tien jaar tijd geschreven heeft, waar zij haar inspiratie vandaan haalt, hoelang ze over een boek doet en over haar aanstaande nieuwe boek Het kwaad in ons, dat in februari 2018 het levenslicht zal zien. Corine put inspiratie uit current events en geeft dit haar eigen lugubere twist in haar thrillers. Waar veel Nederlandse thrillerschrijfsters hun boeken nog redelijk mat houden, geeft zij haar thrillers een psychologische twist, aldus Marja West. Tevens schrijft zij voor Storytel, wat volgens Corine toch weer anders schrijven is dan een papieren boek waarin je wat makkelijker kunt terugbladeren. Een voorleesverhaal moet daarom wat meer beeldend geschreven worden en bevat wat meer herhalingen om de luisteraar geïnteresseerd te houden.
De derde gang is gebaseerd op haar luisterboek Solomon. ‘De visburger met alles erop en eraan’ die als derde gang op tafel verschijnt in een bekend uitziende verpakking is verder in geen wegen te vergelijken met de fastfood variant. Een burger zoals het hoort te zijn.
In afwachting van de vierde gang neemt Almar Otten plaats aan tafel. Deze thrillerauteur uit Deventer heeft ondertussen al tien boeken geschreven. Zijn laatste boek De renner van het Bergkwartier: een Deventer moordzaak is de inspiratie voor de vijfde gang. Het gerecht is letterlijk terug te vinden in het verhaal, maar het gerecht op tafel is uiteraard van de hand van de meester. Biefstuk met bloedworst, sperziebonen, gebakken aardappelen en als twist een spuit met zogenaamde bloeddoping, het gaat tenslotte over wielrennen.
Voordat wij onze biefstuk mogen bedruipen met rode saus vertelt Marjolijn Uitzinger over haar boek De
Partijgenoot, opvolger van De Huisgenoot. De in Berlin woonachtige journaliste en schrijfster, die speciaal voor deze avond is overgekomen, schrijft thrillers over de Berlijnse politicus Florian von Bismarck, die zichzelf in de politieke nesten werkt en door zijn verleden wordt achtervolgt. De op haar boek geïnspireerde kalfslever met appel, spek, ui en puree smaakt uitermate goed nadat zij met haar prachtige voorleesstem een stuk heeft voorgelezen uit De Partijgenoot.
Helaas houdt voor onze tafel de schrijverscarrousel op. Het goed bedachte concept blijkt in de praktijk wat minder goed uitvoerbaar te zijn en de aanwas van auteurs stagneert bij de vierde gang. Vooral de gezellige, ongedwongen en plezierige sfeer zorgt ervoor dat de tafelschikking onveranderd blijft. Gastvrouw Marja West vult echter de lege stoel en de gezelligheid gaat gewoon verder aan tafel met een gesprek over Storytel, De bende van Huize Avondrust, Bram van der Vlugt, De laatste zomer van Wouter Bolhuis, schrijven en Thrillers & More.
Echter blijven wij verstoken van Marjolijn Uitzinger, Bram Dehouck en Thomas Olde Heuvelt. Jammer, zeker, maar niet minder gezellig.
Omdat het zo gezellig is aan de tafels vergeten we bijna dat we nog een toetje hebben. Gelukkig is Tomas Ross nog bij de les en direct rent Thomas Olde Heuvelt met een stapel boeken naar de interviewstoel. Marja vraagt hoe het is om met het succes van Hex om te gaan, het boek dat in meer dan 25 talen vertaald is; van Engels tot Japans en Oekraïens. Hoe surrealistisch het is in de woestijn van Arizona in een boekhandel te staan om handtekeningen in je eigen boek te zetten voor lezers die 8 uur rijden voor Thomas uit Nederland. Een bizarre gewaarwording. Ook vertelt hij dat hij voor driekwart klaar is met zijn nieuwe boek, maar dat het moeilijk was de druk van het eerste boek van zijn schouders te gooien en terug te keren naar de basis van het schrijven.
Uiteraard leest Thomas iets voor uit Hex. Gerhard heeft een toetje bedacht aan de hand van de laatste scene van het boek. Maar Thomas wil onze eetlust niet bederven dus leest hij het voor in vier talen; Nederlands, Duits, Italiaans en Japans. Voor degene die het boek al hebben gelezen is het helaas in alle talen duidelijk. Ik denk in ieder geval iets verstaan te hebben dat als placenta klinkt.
Mijn vrees wordt bevestigd wanneer ik naar mijn bord kijk. Gelukkig smaakt het toetje er niet naar, niet dat ik dat zou weten natuurlijk.
Na zes gangen is het dan toch echt voorbij. De auteurs verdwijnen naar de kamer ernaast om de door 
hun voorgelezen boeken aan de aanwezigen aan te bieden of de meegebrachte boeken te voorzien van een persoonlijke boodschap. Brutaal schuif ik Yfke naar voren om op de foto met Thomas te gaan, en voorziet hij ons meegebrachte exemplaar van een boodschap.
Ook Tomas Ross, Corine Hartman en Bram Dehouck voorzien onze aangeschafte boeken van persoonlijke berichten en we wisselen nog wat hartelijke woorden en hebben een prettig gesprek met Corine over haar aanstaande boek en met Marjolijn over Het kind van de kapster.
Wat was het een toffe avond. Zowel het gezelschap aan tafel, het eten, de gesprekken met de auteurs, de ongedwongen en intieme sfeer, de gastvrouw, het verblijf.
Literair culinair, een concept dat smaakt naar meer.
Met dank aan Marja West.
Alex
