Op
29 september krijg ik de e-mailbevestiging: ik ben dit jaar kernjurylid voor de NS Publieksprijs! Samen met 274 andere boekenliefhebbers, natuurlijk. Yes! Na ontvangst van die e-mail valt het afwachten tot 25 oktober niet mee (voor mij dan). Het is ook best spannend als je voor de eerste keer mee mag doen. Wat moet je verwachten? Welke boeken zullen genomineerd worden? Hoe overleef je de tijd dat je geen Nederlandse boeken durft te kopen die op de lijst kunnen staan?
Gisteravond was het ‘afzien’ voorbij:
De installatie van de NS Kernjury vond plaats op het centraal station van Utrecht, in Bar Beton. Zodra iedereen daar de kans had gehad om een hapje eten en een drankje te scoren, heette Jaap Jongbloed ons van harte welkom. Na een kort gesprekje met Marieke Nijhoff, hoofd marketing bij NS Reizigers, en Paula Goossens-Rens, leesambassadeur 2016, legden we onder begeleiding van Jaap de officiële eed af (kort samengevat: ‘Tjoeke tjoeke, tjoeke, ik zal lezen alle boeke’). Vervolgens waren we, met een druk op de knop van Marieke en Paula, officieel kernjuryleden!
Na een ambitieus fotomoment (met bijna 300 man op een paar vierkante meter op de foto) trokken we onder begeleiding van muzikaal trio Funfare in colonne naar perron 4. Daar zou een speciale boekentrein ons meenemen richting Arnhem (en terug) – de rest was nog een verrassing.
Met mede-boekenliefhebbers en dus kernjuryleden heb je altijd wel wat gemeen, dus het was gezellig in de trein. Daarbij deden de NS-medewerkers enorm hun best om alles soepel te laten verlopen en de stemming erin te houden. Zodra we vertrokken, werden de genomineerden bekendgemaakt.
Een vrolijke NS-dame kwam de coupé binnen gesprongen met voor elke onthulde titel een nieuw bord.
Inmiddels zijn ze wel bekend:
Johan Cruijff – Mijn Verhaal (Jaap de Groot/Johan Cruijff), De wereld volgens Gijp (Michel van Egmond), Thomas Dekker – Mijn Gevecht (Thijs Zonneveld), Judas (Astrid Holleeder), Huidpijn (Saskia Noort) en natuurlijk De levens van Jan Six (Geert Mak).
De nominaties waren voor de meesten van ons best een verrassing. Veel non-fictie, veel sportbiografieën! Stuk voor stuk zijn dit boeken die ik niet snel uit mezelf opgepakt zou hebben; even heerste het gevoel ‘wat moet ik hier nu mee?’.
Dat ging snel over. Zodra ik de coupé binnenkwam had ik de speakers en snoeren wel gezien (en natuurlijk de boekentassen onder iedere stoel). Deze bleken te zijn voor de (vertegenwoordigers van de) auteurs, die ons persoonlijk ongeveer 18 minuten kwamen voorlezen en vragen beantwoordden.
En met elke speciale gast kreeg ik er meer moed in! Michel van Egmond bracht zijn voordracht zo leuk (zelfs met onderbrekingen over het omroepsysteem) dat ik zelfs zin heb gekregen in het lezen van De Wereld Volgens Gijp. Hij was de eerste voorlezer in onze coupé, gevolgd door Viggo Waas, die een aantal stukjes voorlas uit Johan Cruijff, sportief onze vragen beantwoordde en zelfs een korte Cruijff-imitatie deed.
Na een korte pauze waarin we voorzien werden van chocola, koffie en thee, kregen we een uitgebreide beschrijving van hoe De Levens van Jan Six tot stand is gekomen: Geert Mak is duidelijk iemand die van lang en veel vertellen houdt en dat belooft veel voor het boek zelf. De lievelingskleur van Geert is overigens blauw (we hadden eigenlijk niet zoveel vragen).
Hierna kwamen Thomas Dekker en Thijs Zonneveld binnen geschuifeld. Thomas moest oefenen voor het inspreken van het luisterboek, dus hij dook meteen in voorleesmodus. Een beetje weggedoken in zijn stoel was Thomas duidelijk niet bepaald in zijn ‘comfort zone’. Toch las hij voor, Thijs beantwoordde vragen en samen maakten ze er een toffe 18 minuten van.
Begrijpelijkerwijs was de volgende gast niet Astrid Holleeder zelf, maar haar uitgever. Ook hij las voor, terwijl zijn koude biertje langzaam lauw werd, en beantwoordde vragen. Over de aankomende serie, het risico dat Judas uitgeven voor zowel Astrid als haar uitgeverij met zich meebracht en wat Astrid nu zoal doet.
Saskia Noort was de hekkensluiter. Zij moest eerst wel de hele trein door, maar zodra ze bij ons was zette ze haar biertje opzij voor een marathon-signeersessie. Iedereen kreeg een persoonlijke boodschap in zijn of haar exemplaar van Huidpijn, terwijl de boekentrein Station Utrecht alweer naderde.
Het programma eindigde netjes op tijd, toen de trein om 22:10 aankwam op het eindpunt. Voor ik het wist zat 
ik alweer in de trein terug naar huis. Eigenlijk duurde het veel te kort – de bijzondere kennismaking met auteurs/vertegenwoordigers, en natuurlijk alles daaromheen, was ontzettend leuk!
Nu mag ik de komende maand lekker veel gaan lezen – ik hoop dat velen van jullie meelezen en meestemmen met de NS Publieksprijs!
Als je gaat stemmen, dan hoop ik dat je dit via mijn speciale stemlink wil doen: https://www.nspublieksprijs.nl/stem/6faa8040da20ef399b63a72d0e4ab575
Hoe meer mensen mijn link gebruiken, hoe meer kans ik erop maak om leesambassadeur van 2017 te worden. Sowieso heel veel leesplezier – may the best book win!
-Yfke Brandhout
