De kleine getuige - Jilliane Hoffman

Titel: De kleine getuige
Auteur: Jilliane Hoffman
Genre: Thriller
Uitgeverij: De Fontein
Vertaling: Jan Smit
Publicatiedatum: februari 2017
Aantal bladzijdes: 383
Recensie: Heidi

Cover
Een meisje met donkerblond haar en blauwe ogen staart me aan. Ik zie eigenlijk niet veel emoties in haar ogen. Als je de achterflap hebt gelezen, zou je denken dat ze je met een hele andere blik aan zou kijken. Ik vind de cover niet heel bijzonder, maar toch zou ik hem wel oppakken in een boekenhandel omdat het me wel nieuwsgierig maakt. Nadat ik het verhaal heb gelezen, vind ik de titel, “De kleine getuige,” wel erg passend voor dit boek.

Auteur
Jilliane Hoffman werkte als officier van Justitie in Miami, waar ze vooral werkte aan zware misdrijven. Ze was adviseur voor Justitie in Florida en heeft de FBI bijgestaan in talloze misdaadonderzoeken. Haar thrillers Vergelding, De laatste getuige, In een vlaag van waanzin, Doodsangst en De kleine getuige zijn regelrechte bestsellers.

Achterflap
Wanneer Faith met haar vierjarige dochtertje ’s avonds laat naar huis rijdt, knalt er opeens iemand op haar auto: vanuit het bos is een meisje in paniek de weg op gerend. ‘Help me!’ schreeuwt ze, maar Faith is in blinde paniek: een donkere weg, niemand in de buurt… ze besluit door te rijden. In haar achteruitkijkspiegel ziet ze hoe het meisje door een man het bos in wordt gesleurd. Wanneer steeds meer jonge vrouwen verdwijnen en er ‘Vermist’-posters opduiken met daarop het gezicht van het meisje, blijkt dat Faith’s dochtertje die bewuste avond helemaal niet sliep op de achterbank. Ze heeft alles gezien. En vertelt dat ook. Aan de politie. In plaats van getuige is Faith opeens schuldig aan het feit dat ze iets had kúnnen doen. En de dader? Die heeft haar misschien wel gezien en nu hij weet wat zij weet…

De gevaarlijkste misvatting is de gedachte dat we dingen in stand kunnen houden door niets te doen.

Mijn mening
Als het verhaal van start gaat met een meisje dat doodsbang op de vlucht is, weet het direct mijn aandacht vast te houden. We maken kennis met Faith die na een familieruzie samen met haar dochter terugrijdt naar haar huis. De schrijfster weet de personages direct helder neer te zetten, wat ervoor zorgt dat je het verhaal in wordt gezogen. Als Faith door de regen en storm op de terugweg een verkeerde keuze maakt, maakt deze thriller maar eens weer duidelijk dat één verkeerde keuze je leven compleet kan verwoesten als een rij omvallende dominostenen. Er is geen weg terug. Hoffman heeft een haast filmische schrijfstijl waarbij sommige scènes zo beklemmend worden beschreven dat ik merkte dat ik m’n adem inhield. De familiebanden en de bijbehorende emoties worden goed omschreven, hierdoor komt het verhaal erg realistisch over. Tijdens het lezen kun je merken dat de auteur veel verstand heeft van de juridische kant van het verhaal. Van mij had dat persoonlijk wel iets minder gemogen, maar het deed geen afbreuk aan het geheel. Ik ga dan ook zeker meer van deze schrijfster lezen.