Titel: Puta
Auteur: Sterre Carron
Serie: Rani Diaz #9
Genre: Thriller
Uitgeverij: Witsand Uitgevers
Publicatiedatum: september 2017
Aantal bladzijdes: 328
Recensie: Leontine
Over de schrijver:
Sterre Carron is woonachtig in België waar zij tropische geneeskunde aan het Instituut voor Tropische Geneeskunde te Antwerpen studeerde. Zij werkte gedurende enkele jaren in Rwanda en Zaïre voor Artsen zonder Grenzen. De auteur heeft belangstelling voor forensische geneeskunde en is gespecialiseerd in oosterse spiritualiteit. In de Rani Diaz reeks van Sterre Carron verschenen eerder de veelgelezen thrillers Mara, Tirtha, Matsya, Trifla, Indigo, Indra, Gotcha! en Carta. Van deze boeken werden al vele duizenden exemplaren verkocht. Bron: bol.com
Achterflap:
Wanneer Manon op een nacht het levenloze, verminkte lichaam vindt van haar vriendin Flore, geldt ze meteen als de hoofdverdachte van deze moord. In een hoeve op het platteland worden even later ook de lichamen gevonden van een oude man en een oude vrouw. Hoofdinspecteur Rani Diaz voelt meteen dat er iets niet klopt aan deze beide zaken. Wanneer Manon bij gebrek aan bewijs wordt vrijgelaten, breekt de hel helemaal los. In een broeierige sfeer van angst en paniek wordt duidelijk dat er in de stad iemand rondloopt die bepaalde mensen vol haat naar het leven staat. Vindt Rani Diaz met haar team het moordende monster voor er een nog grotere catastrofe plaatsvindt?
Wat ik van dit boek vind:
Puta is het negende boek in de serie over inspecteur Rani Diaz, en iedereen die (bijna) alle boeken van Sterre Carron gelezen heeft, weet dat zij eigenlijk altijd direct met de deur in huis valt. Puta is daar wederom geen uitzondering op. Ze neemt je aan de hand mee. Tijd om even rustig adem te halen is er niet. Meerennen moet je. Binnen no time heeft Rani Diaz weer te maken met meerdere moorden. Moorden, die met het boek gruwelijker beschreven lijken te worden. Het plot van Puta zit goed in elkaar. Hoe bedenkt ze het toch steeds weer, is wat ik vaak gedacht heb.
Wat ik geweldig vind aan de schrijfwijze van Carron, is dat zij de gruwelijkheden van de criminaliteit in Mechelen afwisselt met het reilen en zeilen van het privéleven van inspecteur Rani Diaz, even een klein “rustmomentje” in de verhaallijn. Ze wisselt perspectieven af. Ook de dader komt aan het woord. Een kijkje in het hoofd van een moordenaar. Ik heb zelfs medelijden gevoeld, hoe luguber de daden ook zijn.
En net als je denkt dat je alles gehad hebt, begint het pas echt. Carron schudt nog even een climax uit de mouw waar je u tegen zegt. Ik denk dat mijn gezicht bij de laatste hoofdstukken boekdelen sprak. Ongeloof, spanning, frustratie, boosheid, medelijden, verdriet, alles komt langs.
En dan volgt er een leegte, je hebt de laatste bladzijde omgeslagen. En je weet dat je zeker weer een half jaar moet wachten tot het volgende boek. Have mercy!
Plot: 5
Schrijfstijl: 5
Originaliteit: 5
Psychologie: 5
Leesplezier: 5
Spanning: 5
Sterre Carron heeft het wat mij betreft weer geflikt. Van begin tot einde heb ik genoten. Ik geef Puta 5 sterren. Kom maar op met deel 10.
Leontine
