Nacht op de rivier – Erica Ferencik

Titel: Nacht op de rivier
Auteur: Erica Ferencik
Genre: Thriller
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff
Vertaling: Karien Gommers
Publicatiedatum: juni 2017
Aantal bladzijdes: 320
Recensie: Bianca

Over de auteur:
Erica Ferencik studeerde aan Boston University en schreef voor Salon en The Boston Globe: ‘Ik ben gefascineerd door wat er gebeurt als de beschaafde wereld botst met de wilde natuur. Ik was benieuwd wat er gebeurt als vier vriendinnen tegenover elkaar komen te staan terwijl ze een desastreus weekend wildwaterkanoën proberen te overleven…’

Achterflap:
Vier vriendinnen hebben plannen voor een weekendje adrenalineverhogend, adembenemend wildwater raften in de wildernis van Maine. Vijfduizend vierkante kilometer afgelegen natuur. Uitsluitend bergen, rivieren en frisse lucht. Maar dan gaat het mis.

Mijn mening:
Een debuut waar ik direct enorm nieuwsgierig naar ben. Het boek heeft een cover met vooral veel wild water, echt mooi vind ik hem niet maar hij past wel zeer goed bij het verhaal.

Wini, Pia, Rachel en Sandra zijn al jaren goede vriendinnen en doen ook met regelmaat een leuk uitstapje met elkaar. Pia is in mijn ogen de leider van het stel en bepaalt welke activiteit er op het programma komt. Wini vind de meeste activiteiten te heftig maar wil zeker geen spelbreker zijn, ze besluit haar angsten overboord te gooien.

Wat een onvergetelijk avontuur moet worden wordt ook onvergetelijk maar niet op de manier hoe de meiden het in gedachten hadden.
Ze worden overgeleverd aan de grillen van de natuur en vooral aan elkaar. Is de vriendschap bestand tegen angst en tegenslag en besluit men voor elkaar te gaan of ieder voor zich, wanneer wint eigenbelang het van de mensen om je heen?
De meiden hebben elk een eigen karakter, al best veel mee gemaakt, en het is realistisch beschreven hoe er soms over bepaalde zaken gedacht wordt. Ieder heeft tijdens het avontuur een eigen rol.

Gaandeweg het verhaal wordt je deelgenoot van het feit dat de meiden ieder hun eigen grenzen verleggen, dit omdat ze in de overlevingsstand komen te staan. Er wordt gebruik gemaakt van elkaars krachten.

Ik heb me verbaasd hoe ver ze gaan om te overleven, soms waren de obstakels in mijn ogen iets te onrealistisch, dat kan bijna geen mens weerstaan.

Het boek leest prettig en naarmate je verder in het boek komt wordt je als het ware letterlijk mee gezogen de wilde rivier op, het voelt of je meedrijft op het water.

Het verhaal is beeldend geschreven, ik voelde de bloedzuigers haast zelf over mijn lichaam kruipen en merk dat ik huiver.

Het ding op zijn voorhoofd had zich minstens tien keer vermenigvuldigd, over zijn hele lichaam. Het waren bloedzuigers, hun koppen begraven in zijn zachte vlees……..

Tijdens het lezen gebeuren er verrassende dingen die vragen bij me oproepen. Waar en hoe eindigt dit drama? Het verhaal verslapt op geen enkel punt, je voelt de spanning juist steeds verder stijgen