Titel: Judas
Auteur: Astrid Holleeder
Genre: Non-fictie
Uitgeverij: Lebowski
Publicatiedatum: november 2016
Aantal pagina’s: 576
Recensie: Ann
Normaal ben ik niet zo’n RTL Late Night kijker, zo af en toe, als er interessante gasten komen, wil ik nog wel eens er naar toe zappen of een stukje terugzien via de Ziggo Horizon app.
Afgelopen vrijdag (november 2016) zapte ik eigenlijk per ongeluk naar het programma. Ik had via de app willen lezen welke gasten er kwamen, maar het programma was al bezig dus startte direct. Ik viel er midden in…in de gesprekken over het boek Judas van Astrid Holleeder. ‘Zo dan’ dacht ik, als zij een boek heeft geschreven over haar broer dan moet ze haast wel levensmoe zijn…en heel erg dapper. Nadat Isa Hoes het nawoord uit het boek voor had gelezen wist ik al dat ik het boek ook wilde lezen, moest lezen. Geen idee waarom die drang er was, ik heb helemaal niks met die wereld, maar het besluit was genomen: ik ging het boek kopen en lezen.
De zaterdag na de uitzending las ik via iTunes een uittreksel van Judas en kon niet meer stoppen, ik drukte dan ook gelijk op ‘kopen’, maar kreeg de melding dat het boek niet beschikbaar was. Nou dan ging ik het boek wel via het blauwe mannetje aanschaffen. Het e-boek, omdat ik gelijk wilde beginnen en ik nou ook weer niet per se de papieren versie in mijn kast wilde hebben (er komt vast geen signeersessie). Nee ik wilde gewoon gelijk doorgaan met lezen.
Het e-boek was zo gekocht en ik ging verder waar ik was gebleven. ’Beklemmend’ waren kreten die ik op tv had gehoord. Ik proefde de wanhoop en de noodzaak, en las over een monster, die dacht dat hij slim was.
Het boek leest als een dagboek. De verhalen lopen niet synchroon, maar zijn goed te volgen. De hoofdstukken zijn niet al te lang, het ene hoofdstuk wat langer dan het andere en elk hoofdstuk is een verhaal op zich. Eenmaal begonnen met lezen is stoppen eigenlijk geen optie meer. Doorlezen dat is het enige wat je nog wilt en toch legde ik het boek af en toe even weg. Om bij te komen, om adem te halen en om te slapen al was dat pas laat in de nacht. Ondanks een enorme hoofdpijn moest ik toch de volgende dag verder lezen, met tussenpozen omdat ik door de knock-out pillen regelmatig in slaap viel en dan droomde ik over het boek. Over wat er zich allemaal afspeelde in het zieke brein van een tiran.
En nu is het boek uit, een boek dat uit twee delen bestaat; deel I: ‘De klap in het donker’ gaat over de jeugd van Astrid en het gezin Holleeder, de naweeën van de Heineken ontvoering, de impact van de naam Holleeder op haar leven en werk als advocaat, afpersingen en de liquidatie(s) van o.a. Cor van Hout. Deel II: ‘Dagboek van een getuige’ gaat over de kluisverklaringen, het heimelijk opnemen van de gesprekken, het op eieren moeten lopen om niet ontmaskerd te worden en de uiteindelijke vervolging van Holleeder. Een man die zelfs nog kans ziet om vanuit een EBI een huurmoordenaar opdracht weet te geven zijn zus (en nog een aantal personen) te liquideren.
Zoals Astrid zelf zegt aan het eind van het boek,
‘Ik geef jou levenslang, maar heb daardoor zelf ook levenslang. Ik had zo graag gewild dat het anders kon, maar je hebt mij geen keus gelaten. De enige reden dat jij nog leeft, is dat je ons het leven wilt ontnemen. Maar ondanks die zekerheid, Wim, hou ik nog steeds van jou.’
En precies dat ene laatste zinnetje maakte dat ik het boek wilde lezen.
Het is moeilijk om een boek als dit sterren te geven, maar wat mij betreft is Judas een must-read.
Ann
