Casa Familia - Nathalie Pagie - Thrillers and More

Titel: Casa Familia
Auteur: Nathalie Pagie
Serie: Tara & Diego #2
Genre: Thriller
Uitgeverij: Boekerij
Publicatiedatum: april 2017
Aantal bladzijdes: 304
Recensie: Miriam

Over de auteur
Nathalie Pagie (1974) is thrillerauteur. Ze woont met haar man en twee kinderen in Breda. In 2013 debuteerde ze met De toneelclub en een jaar later verscheen De campus, waarvan inmiddels al meer dan 15.000 exemplaren zijn verkocht. Paradijsvogels verscheen in 2015 en was de eerste thriller in de serie over Tara Linders en Diego Martinez. Casa Familia is het vervolg. (www.deboekerij.nl)

De zinderende zon aan de Costa legt meer bloot dan je lief is.

Samenvatting

Het duo Tara Linders en Diego Martinez uit Paradijsvogels is terug. De krant waar Tara en Diego beiden werken is gefuseerd met de Belgische krant De Gazet en in het kader daarvan wordt er een survival-/teambuildingsweekend georganiseerd in de Ardennen. Een weekend dat geheel in het straatje van Diego past en hij stort zich dan ook vol in de georganiseerde activiteiten. Tara niet, die bekijkt liever alles vanaf een afstandje met een sigaretje erbij. Als ze er alleen op uit trekt, is ze in het dorp getuige van een vechtpartij tussen de kroegbaas en een van de begeleiders van het survivalweekend. Als ze haar hulp aanbiedt, wordt haar heel duidelijk gemaakt dat die hulp niet op prijs wordt gesteld. Haar nieuwsgierigheid wordt gewekt en ze gaat natuurlijk op onderzoek uit.

Samen met Diego stuit Tara op een verhaal wat hen leidt van een oud vervallen ziekenhuis in de Ardennen naar een geheime ondergrondse bergplaats alwaar ze een lugubere vondst doen. Niet zonder gevaar zetten de journalisten hun onderzoek voort en ze komen terecht in Andalusië…

In Paradijsvogels introduceerde Nathalie Pagie het duo Tara Linders en Diego Martinez. Een sympathiek duo waarvan je als lezer alleen maar kon hopen dat het niet bij een eenmalig optreden zou blijven. Pagie dacht er gelukkig ook zo over en schreef een volgend verhaal met deze twee.

In Casa Familia worden beide personages nog verder uitgediept. Tara is een echte einzelgänger. Een dame met een verleden (en een verleden waar je nu ook wat meer over te weten komt) die een enorm hoge betonnen muur om zich heen heeft gebouwd. Het liefst is ze samen met hond Huub en laat ze andere mensen zoveel mogelijk links liggen. Wat haar betreft kun je niemand vertrouwen en ben je alleen beter af. Collega Diego is de enige met wie ze kan en wil samenwerken en die ze voorzichtig als vriend begint te beschouwen. Toch ontstaan er langzaam barstjes in Tara’s pantser en vraagt ze zich af of de manier van leven die zij gekozen heeft wel zo goed is voor haar als ze altijd heeft gedacht.

Hij had geen grip meer, zijn leven ontglipte hem langzaam maar zeker en hij was niet in staat het tij te keren. Het was een feitelijke constatering, met een ontnuchterend effect. Soms moet je goed op je bek gaan om in te zien dat je verkeerd zit. Dat je ergens een afslag neemt die de jouwe niet is.

Diego worstelt met hele andere dingen. Het survivalweekend is precies wat hij nodig heeft. Competitief als hij is stort hij zich volop in de activiteiten om maar niet te hoeven denken aan de problemen die hij thuis heeft. Samen met vriendin Yvonne en hun tweeling vormt hij een gezin, een gezin dat alles voor hem betekent, maar het gezinsleven benauwt hem. Hij is rusteloos, op zoek naar avontuur en wil het liefst kunnen gaan en staan waar en wanneer hij wil. Maar hoe hij het ook doet…het is nooit goed.

En dan is er ook nog Boris, de begeleider van het teambuildingsweekend die in gevecht raakte met de kroegbaas. Op het eerste gezicht een enorme krachtpatser vol woede, een handgranaat die elk moment tot ontploffing kan komen, maar schijn bedriegt. Wat is zijn verhaal?

Paradijsvogels was een goed boek waarin je een glimp kon opvangen van het aanwezige talent van Nathalie Pagie om een spannende thriller te kunnen schrijven. Dat talent komt nog meer naar boven in Casa Familia. Met een uiterst prettige manier van schrijven, soepel, beeldend en meeslepend, neemt ze je mee naar de Spaanse Costa waar gevaar op de loer ligt. Het verhaal zit goed in elkaar, de spanning is continue aanwezig; het ene moment ligt het er dik bovenop en het volgende moment suddert het net onder de oppervlakte. Het zorgt ervoor dat je blijft lezen en het boek niet weg wilt leggen. Personages zijn goed neergezet en komen echt tot leven. Met de proloog zet Pagie de toon; je blijft je continue afvragen wat hier nu precies gebeurt en wat dit met het verhaal te maken heeft. De lezer krijgt puzzelstukjes aangereikt, maar het grote geheel wordt pas aan het einde duidelijk.

Nathalie Pagie laat wederom een enorme groei als schrijfster zien en heeft het absoluut in zich om een heel goede thriller te schrijven; Casa Familia is een grote stap in die richting en ik kan alleen maar hopen dat ze inmiddels aan het volgende deel met Tara en Diego begonnen is.

Aanrader!!